بررسی بقاء کوتاه مدت و برخی از فاکتورهای پیش بینی کننده در بیماران سکته قلبی حاد شهر دزفول در سال 99-1398

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار اکوکاردیوگرافی، گروه قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دزفول، ایران.

2 دانشجوی پزشکی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دزفول، ایران.

3 اپیدمیولوژی بهداشت،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی دزفول،دزفول،ایران

10.22118/jsmj.2024.432940.3350

چکیده

هدف: هدف این مطالعه بررسی بقاء کوتاه مدت 28 روزه و تعیین برخی از فاکتورهای پیش بینی کننده بقاء کوتاه مدت در بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد بود.
روش : بررسی حاضر یک مطالعه همگروهی گذشته نگر بود که مبتنی بر جمعیت در 260 بیمار با سکته قلبی حاد در بخش قلب بیمارستان بزرگ دزفول، در فاصله زمانی 99-1398 انجام گرفت. جهت بررسی میزان بقاء کوتاه مدت از روش جدول عمر و کاپلامایر استفاده شد. برای مقایسه توابع بقاء بیماران و پیش بینی فاکتورهای بقاء از آزمون Log rank، Wilcoxon و رگرسیون Cox استفاده شد.
یافته ها: میانگین سنی بیماران76/10± 91/57 سال بود و 193 نفر (23/74 درصد) بیماران مرد بودند. میزان بقاء بیماران در پایان روز 28، 90درصد بود. در رگرسیون Cox، میزان خطر مرگ در زنان بالاتر از مردان بود(47/3- 08/1 :95%CI، 82/1HR=). همچنین میزان خطر مرگ با وضعیت ابتلا به دیابت(78/6- 21/1 :95%CI، 87/2HR=) ، سابقه ACS (92/6- 32/1 : %95CI، 03/3HR=) ،کسر جهشی زیر 30(30/9- 68/1 :95%CI، 24/5HR=) ، عدم دریافت داروی ترمبولیتیک(57/3- 10/1 : %95CI، 84/1HR=) ،آریتمی قلبی(08/21- 31/2 :95%CI، 98/6HR=) و محل درگیری قدامی سکته قلبی(79/2- 27/1 : %95CI ، 67/1HR=) ارتباط معنی دار آماری داشتند.
نتیجه گیری: بقاء 28 روزه بیماران با سکته حاد قلبی حدود 90درصد می باشد که بیشترین خطر مرگ ومیر در 8 روز اول پس از سکته حاد قلبی می باشد. فاکتورهای جنسیت، ابتلا به دیابت، سابقه ACS ،کسر جهشی، مصرف داروهای ترمبولیتیک، آریتمی قلبی و محل درگیری سکته قلبی با بقاء بیماران در ارتباط می باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات