ارزیابی کفایت دیالیز به‌وسیلةKT/V در بیماران همودیالیز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه نفرولوژی، گروه نفرولوژی، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

2 پزشک عمومی ، مسؤول مرکز امور بیماران خاص استان خوزستان، ایران.

3 استادیار گروه نفرولوژی.گروه نفرولوژی، دانشکدة پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان، ایران

چکیده

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به نارسایی مرحلة پایانی کلیه، نیازمند دریافت دیالیز با کفایت کافی می­باشند. بر اساس خط­مشی­های  DOQI حداقل کفایت دیالیز به روشKT/V  در بیماران همودیالیزی 2/1 یا بیشتر است. در این مطالعه، هدف ما تعیین کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی بیمارستان شهید بهشتی آبادان می­باشد.
روش بررسی: ما در مطالعة مقطعی و آینده­نگر، در تابستان سال 1389 مقادیرKT/V  بیماران همودیالیزی آبادان را ارزیابی نمودیم. همودیالیز به­مدت 3 تا 4 ساعت با صافی سنتتیک و با مایع دیالیز بی­کربناتی انجام می­شد. بلافاصله قبل و بعد از هر دیالیز، نیتروژن اورة خون (BUN) اندازه­گیری می­­شد. برای BUN بعد از دیالیز، سرعت جریان خون به 100 سی­سی در دقیقه کاهش و پس از 15 ثانیه نمونة خون گرفته می­شد. برای تخمینKT/V از درصد کاهش اوره (PRU) از فرمول زیر استفاده نمودیم. 460/0- (PRU * 026/0) KT/V =
یافته­ها: 54 بیمار همودیالیزی (28 زن و 26 مرد) با سن متوسط 2/14± 39  سال در مطالعه قرار داده شدند. شایع­ترین علت ESRD فشار خون (07/24 درصد)،  ناشناخته (22/22 درصد)، دیابت (51/18 درصد)، گلومرولونفریت مزمن (81/14 درصد)، انسداد مجاری ادراری (96/12 درصد) و بیماری کیستیک کلیه (40/7 درصد) بود.  KT/Vدر03/87 بیماران (74 نفر) کمتر از 2/1 محاسبه شد.  تفاوت قابل توجهی میان مقدار KT/V در مرد و زن (57/0P=) و غلظت­های مختلف هموگلوبین (58/0P =) وجود نداشت.
نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر بیماران همودیالیزی این مرکز، حداقل دوز دیالیز را دریافت ننموده­اند و ما باید علل آن را ارزیابی و اصلاح نماییم.

کلیدواژه‌ها


1-Beladi Mousavi SS,  Hayati F, Alemzadeh Ansari MJ,Valavi E, Cheraghian B, Shahbazian H, et al. Survival at 1, 3, and 5 years in diabetic and nondiabetic patients on hemodialysis. Iran J Kidney Dis 2010;4:74-7.
2-United States Renal Data System. Excerpts from the USRDS 2008 annual data report: Atlas of end-stage renal disease in the United States. Am J Kidney Dis 2009;53:S116-117.
4-Murphy SW, Foley RN, Barrett BJ, Kent GM, Morgan J, Barree P, et al. Comparative mortality of hemodialysis and peritoneal dialysis in Canada. Kidney Int 2000;57:1720-6.
7-K/DOQI Clinical Practice Guidelines and Clinical Practice Recommendations 2006 Updates Hemodialysis adequacy Peritoneal Dialysis Adequacy Vascular Access. Am J Kidney Dis 2006;48:S1.
8-European best practice guidelines for haemodialysis (Part 1). Nephrol Dial Transplant 2002;17:25-31.
9-Culleton BF. Hemodialysis Clinical Practice Guidelines for the Canadian Society of Nephrology. J Am Soc Nephrol 2006;17:S1-27.
11-Lowrie EG, Lew NL. The urea reduction ratio (URR). A simple method for evaluating hemodialysis treatment. Contemp Dial Nephrol 1992;12:11.
16-United States Renal Data System Excerpts from the USRDS 2000 annual data report: Atlas of end-stage renal disease in the United States. Am J Kidney Dis 2000; 36:S127.
17-Morbidity and mortality of renal dialysis: an NIH consensus conference statement. Consensus Development Conference Panel. Ann Intern Med 1994;121:62-70.
18-2007 Annual Report: ESRD clinical performance measures project. Am J Kidney Dis 2008;51:S1.
19-United States Renal Data System. Excerpts from the USRDS 2006 annual data report: Atlas of end-stage renal disease in the United States. Am J Kidney Dis 2007;49:S1.
23-NKF-K/DOQI Clinical Practice Guidelines for Hemodialysis Adequacy. V. Hemodialysis dose troubleshooting. Am J Kidney Dis 2001;37:S42.
25-Beladi Mousavi SS, Tavazoe M, Hayati F, Sametzadeh M. Arterio-Venous fistula recirculation in hemodialysis: Causes and Prevalences. Iran J Kidney Dis 2010;11;219-24.