اثر داروی اتورواستاتین و تمرین هوازی تداومی بر بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی بتا در بافت کبد موش های صحرایی دیابتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران

2 گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

چکیده

زمینه و هدف: فاکتور رشد اندوتلیال عروقی بتا (VEGF-β) برخلاف نقش ضعیف در رگ‌زایی در متابولیسم لیپید نقش دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین و مصرف آتورواستاتین بر بیان ژن VEGF-β در بافت کبد موش‌های صحرایی دیابتی بود.
روش کار: در تحقیق حاضر 25 موش صحرایی نر نژاد ویستار در گروه‌های سالم کنترل، دیابت کنترل، دیابت + تمرین، دیابت + اتورواستاتین و دیابت + اتورواستاتین + تمرین تقسیم شدند. مداخلات شامل هشت هفته تمرین هوازی دویدن روی تریدمیل و مصرف 10 میلی گرم اتورواستاتین به صورت گاواژ بود. پس از مداخلات موش‌های صحرایی قربانی شدند و بافت کبدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که القای دیابت منجر به کاهش معنادار بیان ژن VEGF-β کبدی و افزایش گلوکز و کلسترول تام سرمی نسبت به گروه سالم کنترل شد. در گروه‌های دیابت + تمرین و دیابت + اتورواستاتین + تمرین افزایش VEGF-β و کاهش گلوکز و کلسترول نسبت به گروه های دیابت کنترل و دیابت + اتورواستاتین معنادار بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج می‌توان گفت که تمرین هوازی تداومی می‌تواند با افزایش بیان ژن VEGF-β از عوارض کبدی ناشی از دیابت جلوگیری کند، همچنین مصرف اتورواستاتین با وجود اثرات مثبت بر گلوکز و کلسترول تام سرمی، اثر معناداری بر بیان ژن VEGF-β کبدی در موش‌های صحرایی دیابتی ندارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات