تاثیر تمرینات تناوبی شدت بالا بر کاهش مقاومت به انسولین، آسپروسین سرمی و درصد چربی بدن در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع 2

همتی مقدم, عبدالحسن; رحمانی قبادی, ماریا; صفی خانی, حسن

doi:10.22118/jsmj.2023.376450.3011

تاثیر تمرینات تناوبی شدت بالا بر کاهش مقاومت به انسولین، آسپروسین سرمی و درصد چربی بدن در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع 2

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ گروه ترببت بدنی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران

² گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی ، واحد دماوند، دانشگاه آزاد اسلامی، دماوند، ایران

³ گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی ، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه ، ایران

10.22118/jsmj.2023.376450.3011

چکیده

زمینه و هدف: آسپروسین یک آدیپوکین می باشد که ارتباط مثبت با چاقی و دیابت نوع 2دارد؛ همچنین این آدیپوکین با اثرات گلوکونئوژنیکی و متابوتروپیکی که دارد نقش مهمی در پاتوژنز مقاومت به انسولین دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر شش هفته تمرینات تناوبی شدت بالا (HIIT) بر مقاومت به انسولین، درصد چربی بدن و آسپروسین سرمیدر مردان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش بررسی: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 24 مرد چاق و مبتلا به دیابت نوع 2 به صورت تصادفی به 2 گروه HIIT و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل شش هفته تمرین HIIT با شدت %85-80 ضربان قلب ذخیره در 3 جلسه تمرین در هفته بود. متغیرهای خونی و آنتروپومتریک 48 ساعت قبل و پس از مداخله به صورت ناشتا اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های تی وابسته و تحلیل کواریانس استفاده شد.
نتایج: پس از مداخله تفاوت معنی داری (001/0 > P) در آسپروسین سرمی (%47/10- در مقابل %13/0+)، درصد چربی بدن (%17/5- در مقابل %13/0+) و مقاومت به انسولین (%94/23- در مقابل %02/10+) در گروه HIIT نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که تعدیل آسپروسین ناشتا به درصد چربی بدن از مکانیسم های موثر بر کاهش مقاومت به انسولین در دیابت نوع 2 در سازگاری به HIIT باشد.

کلیدواژه‌ها