ارتباط بین شدت بی اختیاری ادراری با شاخص های ثبات پویا ومیزان ناتوانی حاصل ازکمردرد در زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناس ارشد فیزیوتراپی گروه فیزیوتراپی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز.

2 دانشیار گروه فیزیوتراپی مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی دانشگاه جندی شاپور اهواز

3 استادیار گروه فیزیوتراپی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی- اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

4 مربی گروه فیزیوتراپی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

10.22118/jsmj.2022.312757.2745

چکیده

زمینه وهدف: بی اختیاری ادراری استرسی از اختلالات شایع، بویژه در خانمها می باشد. طبق مطالعات، کمردرد نیز در این گروه شیوع بالایی دارد. از آنجا که ثبات وضعیتی طبق مطالعات، با بروز کمردرد ارتباط دارد، هدف این مطالعه بررسی ارتباط شدت بی اختیاری استرسی با شاخص های ثبات وضعیتی پویا و ناتوانی عملکردی ناشی از کمردرد، در زنان مبتلا به عارضه بی اختیاری استرسی می باشد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی/تحلیلی وبین 28 شرکت کننده خانم، در رده سنی 20 تا55 سال می باشد. 14 نفر از شرکت کنندگان مبتلا به بی اختیاری استرسی خفیف، و14 نفر دارای نوع شدید آن بودند. تستهای ثبات وضعیتی پویا و محدوده ثبات ،بوسیله دستگاه بایودکس وبا مثانه خالی و پر انجام شدند. اندازه ناتوانی عملکردی ناشی از کمردرد، با پرسشنامه اوسوستری اندازه گیری شد.
یافته ها: درحالت پر بودن مثانه تفاوت معنادار در شاخص ثبات کلی و قدامی/خلفی و با مثانه خالی، تفاوت در شاخص ثبات کلی وطرفی دیده شد. در تست محدوده ثبات اندازه زمان در گروه بی اختیاری ادراری شدید، معناداری بیشتری نشان داد. اندازه ناتوانی عملکردی ناشی از کمردرد، در گروه مبتلا به بی اختیاری شدید از گروه مبتلا به نوع خفیف بالاتر بود.
نتیجه گیری: . وجود استراتژیهای جبرانی در زمان اختلال عملکرد عضلات کف لگن، منجر به الگوهای سینرژی متفاوت عضلات تنه، هنگام بروز اغتشاش می گردد.افزایش شاخص ثبات وضعیتی در جهت قدامی/خلفی، در زنان مبتلا به بی اختیاری ادراری در مطالعه حاضر، ممکن است مربوط به افزایش فعالیت عضلات شکمی بویژه مایل خارجی باشد.

کلیدواژه‌ها