مقایسه اثر کورکومین و کلروژنیک اسید بر زنده‌مانی سلول‌های بنیادی مزانشیمی استخراج شده از مغز استخوان

عابدپور, ندا; زیرک  جوانمرد, معصومه; ستاره, نگین

doi:10.22118/jsmj.2023.383997.3042

مقایسه اثر کورکومین و کلروژنیک اسید بر زنده‌مانی سلول‌های بنیادی مزانشیمی استخراج شده از مغز استخوان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ استادیار، گروه علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران

² دانشیار، گروه علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران

³ دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران

10.22118/jsmj.2023.383997.3042

چکیده

مقدمه: هدف از این مطالعه تعیین اثر کورکومین و اسید کلروژنیک بر میزان زنده مانی سلول‌های بنیادی مزانشیمی استخراج شده از مغز استخوان می باشد.

مواد و روش ها: 24 موش نر بصورت اتفاقی به چهار گروه 6 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، کورکومین، کلروژنیک اسید و گروه (Dimethyl sulfoxide) DMSO تقسیم شدند. پس از مراحل جداسازی، کشت و پاساژ سلول بنیادی استخراج شده از مغز استخوان، سلول‌ها تریپسینه و سپس سانتریوفیوژ شدند. جهت شمارش سلولی پس از ترکیب 10میکرو لیتر از محیط سلول دار و 10 میکرولیتر از تولوئیدین بلو تعداد سلول‌های زنده و مرده شمرده شد.

یافته‌ها: مجاورت سلول‌های بنیادی با کورکومین به مدت 48 ساعت با دوز 10 میکرو مول منجر به افزایش معنی‌دار زنده‌مانی سلول‌ها در مقایسه با گروه کنترل سالم شده است. همین‌طور مجاورت سلول‌های بنیادی مزانشیمی با ده میلی مول کلروژنیک اسید به مدت 24 ساعت نیز باعث افزایش معنی‌دار زنده‌مانی سلول‌ها شده است. آنالیز آماری نشان داد که اختلاف معنی‌دار بین گروه‌های کورکومین و کلروژنیک اسید در زنده‌مانی سلول‌ها دیده می‌شود و تأثیر کورکومین در این زمینه چشمگیرتر از کلروژنیک اسید بوده است.

نتیجه گیری: مقایسه اثر محافظتی کورکومین بر سلول‌های بنیادی مزانشیمی با تکیه بر آنالیز آماری نشان داد که تاثیر کورکومین به مراتب بیشتر از کلروژنیک اسید بوده و اختلاف معنی دار بین این دو گروه درمانی حاکی از موثرتر بودن کورکومین در محافظت از مرگ و افزایش نسبت سلول های زنده به مرده است.

تازه های تحقیق

neda abedpour (PubMed)(Google Scholar)

کلیدواژه‌ها

موضوعات