ارزیابی بافت شناسی پتانسیل ترمیم زخم جلدی توسط سلول های بنیادی مزانشیمی جداشده از بافت چربی در مدل حیوان دیابتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

2 گروه هماتولوژی و بانک خون، دانشکده پیراپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

3 گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران.

10.22118/jsmj.2022.297370.2593

چکیده

مقدمه و هدف: استفاده از سلول‌های بنیادی در ترمیم زخمهای پوستی هنوز هم با چالشهای جدی روبروست. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر اسپری سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی انسانی بر بهبود بافت شناسی زخم جلدی در موش‌های صحرایی نر است.
روش‌ بررسی: طی این تحقیق تجربی آزمایشگاهی سلول‌های بنیادی مزانشیمی بافت چربی جداسازی و کشت داده شدند و با ارزیابی بیان CD مارکرهای اختصاصی، تعیین هویت شدند. آلودگی میکروبی نمونه ها قبل از تیمار بررسی شد. 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به دو گروه کنترل و تیمار تقسیم‌بندی شدند. القای دیابت با یک بار تزریق استرپتوزوتوسین ایجاد گردید. سپس زخم‌هایی به قطر 8/0 سانتی‌متر در ناحیه پشت موش‌ها ایجاد شد. در گروه تیمار، سلولها به ناحیه زخم اسپری شدند. در روزهای 7، 14 و 21 پس از تیمار با استفاده از مشاهده ظاهری و بررسی بافت شناسی، ترمیم زخم مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: بسته شدن زخم در روزهای 7، 14 و 21 در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل سریعتر بود. بررسی هیستولوژیک نشان داد که ضخامت پوست، رگ زایی و تشکیل اپی‌تلیال در گروه تیمار در روزهای 7، 14 و 21 نسبت به گروه‌‌ کنترل بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: اسپری سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی به ناحیه زخم قادر به تسریع التیام زخم پوستی بوده و می‌تواند در ترمیم زخم‌های پوستی کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه‌ها