2
دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی
10.22118/jsmj.2022.317665.2738
چکیده
زمینه و هدف: مقیاس اضطراب ویروس کرونا (CAS) ابزاری پرکاربرد و با قدرت تشخیصی بالا در زمینۀ تشخیص اضطراب کرونا است، بااین‌حال پژوهشی در ایران به بررسی ساختار درونی این مقیاس نپرداخته است، به همین دلیل پژوهش در این زمینه ضروری به نظر می‌رسد. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی است که در سال 1399 انجام شده است. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ بزرکسالان ساکن شهر اصفهان بودند که از میان آنها 409 نفر به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس به مقیاس اضطراب کرونا پاسخ دادند. با توجه به شرایط موجود، مقیاس به صورت اینترنتی تهیه و در فضای مجازی منتشر شد و افرادی که تمایل داشتند، مقیاس را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده‌ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی‌تأییدی و نرم‌افزارهای AMOS و SPSS استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل اکتشافی تک عاملی بودن این مقیاس را تأیید کرد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که این مقیاس از روایی سازه و مدل برازش خوبی برخوردار است. همچنین این مقیاس همسانی درونی بالای داشت (ضریب آلفای کرونباخ=859/0) نتیجه‌گیری: مقیاس اضطراب ویروس کرونا از اعتبار خوبی در جمعیت ایرانی برخوردار است و می‌توان از آن برای بررسی اضطراب ویروس کرونا در این جمعیت استفاده کرد.
)