بررسی ارتباط نوروپاتی دیابتی و عوامل خطر همراه در بیماران دیابتی نوع دو مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه نورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران

2 گروه غدد و متابولیسم و مرکز تحقیقات دیابت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران.

3 پزشک عمومی.

چکیده

زمینه و هدف: نوروپاتی ناشی از دیابت می­تواند باعث اختلال حس و زخم اندام­ها، سلولیت، استئومیلیت، گانگرن و در نهایت قطع عضو شود. در برخی از افراد نوروپاتی دردناک ایجاد شده که می‌تواند باعث اختلال عملکردروزانة بیماران مذکور شود. بدلیل شیوع بالای این بیماری و عوارض آن که درصورت عدم تشخیص به موقع و کنترل آنها می­تواند مشکلات عدیده­ای برای بیمار و سیستم درمانی کشور ایجاد نماید و نظربه جمعیت بالای استان خوزستان، این پژوهش با هدف بررسی ارتباط نوروپاتی دیابتی و عوامل خطرهمراه دربیماران دیابتی نوع 2 مراجعه­کننده به کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز انجام شده است.
روش بررسی: تعداد 150 بیمار دیابت نوع 2 بطورتصادفی، ارجاعی از کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز براساس درجه­بندی میشیگان و سپس انجام مطالعة هدایت عصبی موردبررسی و به دو گروه نوروپاتیک و بدون نوروپاتی تقسیم و ارتباط آنها با فاکتورهای خطر بررسی شد.
یافته­ ها: از تعداد 150 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، تعداد 39 نفر نوروپاتی داشتند که شیوع 26% داشت. در مطالعة بین نوروپاتی و ریسک­ فاکتورهای مختلف ارتباط معناداری بین نوروپاتی با پروفایل چربی خون، قندخون ناشتا، سیگار و HbA1c ، دیده نشد. اما بین نوروپاتی و سن (006/0P<) ، طول دورة بیماری (001/0>P)، BMI (05/0P<)، رتینوپاتی (001/0P<)، تست درجه­بندی میشیگان(001/0>P) و فشارخون(002/0P<) تفاوت معنا­دار از نظر آماری مشاهده شد.
نتیجه­ گیری: باتوجه به اینکه در این مطالعه ارتباط معنا­داری ازنظرآماری بین متغیرهای: سن، تست درجه­بندی میشیگان، طول دورة بیماری، رتینوپاتی، فشارخون و BMI وجود داشته است، لذا باکنترل فشارخون و همچنین کنترل وزن بیماران و درنتیجه کاهش وزن و متعاقب آن کنترل بهتر قندخون بیماران می‌توان بروز عوارض دیابت و نوروپاتی ناشی ازآن را به تأخیر انداخت.

کلیدواژه‌ها


cui A, Braunwald O, Kasper D, Hauser S, Longo D, Jameson J, et al, eds. Principles of internal medicine. 17th ed. New York: McGraw-Hill; 2008. P. 2274.
 2-Larijani BZ, Zahedi F. [Epidemiology of diabetes mellitus in Iran]. Iraninan Journal of diabetes and lipid disorders 2002;1:1-8. [In Persian]
3-Tesfaye s, Stevens  LK, Stephenson JM, Fuller JH, Plater M, Ionescu-Tirgoviste C, et al. Prevalence of diabetic peripheral neuropathy and its reation to glycaemic control and potential risk factors: the EURODIAB IDDN Complications Study. Diabetologia 1996;39(11):1377-84.
4-Knuiman MW, Welborn TA, McCann VJ, Stanton KG, Constable IJ. Prevalence of diabetic complications in relation to risk factors. Diabetes 1986;35(12):1332-9.
5-Tesfaye S, Chaturvedi N, Eaton SEM, Ward JD, Manes C, Ionescu-Tirgoviste C, et al. Vascul risk factors and diabetic neuropathy. New Engl J Med 2005;352:341-50.
6-Booya F, Bandarian F, Larijani B, Pajouhi M, Nooraei M, Lotfi J. Potential rik factors for diabetic neuropathy: a case control study. BMC Neurol 2005;5:24.
 
7-Janghorbani  M,Rezvanian H,Kachooei A,Ghorbani A,Chitsaz A,Isadi F,Amin M.peripheral neuropathy in type 2 diabetes mellitus in Isfahan,Iran:prevalence and risk factors.Acta Neurol scand 2006 Dec,114(6):384-91.
8-Valensi P, Giroux C, Seeboth-Ghalayini B, Attali JR. Diabetic peripheral neuropathy: effects of age, duration of diabetes, glycemic control, and Vascular factors. J Diabetes Complications 1997;11(1):27-34.
9-Akbar DH, Mira SA, Zawawi TH, Malibary HM. Subclinical diabetic neuropathy: a common complication in Saudi diabetics. Saudi Med J 2000;21(5):433-7.
10-Yadollah Harati and E. Peter Bosch in chapter 80 ; Walter G. Bradley in neurology in clinical practice; 2008, fifth edition.