%0 Journal Article %T تعیین ابزارهای بالینی مناسب جهت تشخیص زود هنگام افراد در معرض خطر افتادن %J مجله علمی پزشکی جندی شاپور %I دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز %Z 2252-052X %A جهانتابی‌نژاد, سیف‌الله %A رستمی, حمید‌رضا %A خیاط‌زاده ماهانی, محمد %A کریمی, حسین %A رهبر, ثریا %D 2012 %\ 01/21/2012 %V 10 %N 6 %P 647-655 %! تعیین ابزارهای بالینی مناسب جهت تشخیص زود هنگام افراد در معرض خطر افتادن %K تعادل %K آزمون برگ %K آزمون لانج %K آزمون دسترسی عملکردی %K آزمون برخاستن و راه رفتن %K آزمون بایودکس %K خطر افتادن %R 10.22118/jsmj.2012.55131 %X زمینه و هدف: واژۀ تعادل به توانایی حفظ مرکز ثقل بدن درون سطح اتکا اطلاق می­شود که نیاز به فعالیت مداوم عضلات و وضعیت صحیح مفاصل دارد. هدف از مطالعة حاضر تعیین مناسب­ترین ابزارهای بالینی ارزیابی تعادل نسبت به ابزارهای آزمایشگاهی بود. روش بررسی: در یک مطالعة مقطعی، تعداد 60 نفر (30 نفر60-20 سال و 30 نفر 75-60 سال) که توانایی ایستادن و راه­ رفتن به­ طور مستقل حداقل به­طول 7 متر را داشتند و مبتلا به هیچ­گونه بیماری مزمنی نبودند، توسط دستگاه ارزیابی تعادل­سنج بایودکس و ابزارهای ارزیابی بالینی برگ، دسترسی عملکردی، برخاستن و حرکت کردن و ابزار لانج، مورد بررسی قرار گرفتند.   یافته­ها: آنالیز اطلاعات حاکی از همبستگی معنادار بالای ابزار ارزیابی بالینی تعادل دسترسی عملکردی در گروه سنی 40-20 سال (001/0P<) و ابزار برگ در گروه سنی 75- 60 سال (001/0P<) با ابزار ارزیابی آزمایشگاهی بایودکس بود. همچنین افزایش سن، سبب کاهش توانایی تعادل افراد در ابزارهای ارزیابی تعادل می­گشت (001/0P< ). نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های تحقیق حاضر، بهترین آزمون بالینی ارزیابی تعادل برای جایگزینی آزمون­های پرهزینه و پیچیدۀ آزمایشگاهی، آزمون دسترسی عملکردی در جوانان و آزمون برگ در افراد مسن می­باشد. م ع پ 1390؛‌10(6): 647- 655 %U https://jsmj.ajums.ac.ir/article_55131_be1a2bb1ff0aa33db66c3af11f185740.pdf