مقایسة شاخص‌های اکوستیکی در دختران مبتلا به سندرم داون و دختران طبیعی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکدة علوم توانبخشی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی- اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ایران.

2 دانشجوی کارشناسی‌ارشد گفتار درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران.

3 آموزش و پروش اسنثنایی ناحیة 2 اهواز، ایران.

چکیده

زمینه و هدف: سندرم داون، شایع­ترین علت آسیب هوشی است. افراد مبتلا به سندرم داون مشکلاتی در برقراری ارتباط شفاهی تجربه می­کنند و همچنین کیفیت صوت ناهنجار به دلیل شیوع اختلالات صوت در این کودکان فرصت برقراری ارتباط مناسب را کاهش می­دهد. هدف از انجام این پژوهش برآورد شاخص­های اکوستیکی کودکان سندرم داون و مقایسه با کودکان طبیعی به منظور دستیابی به شاخصی سریع برای ارزیابی و درمان است.
روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی بود. نمونه صدای 20 کودک سندرم داون 4- 8 ساله (4/6 سال و انحراف معیار 46/1) و 20 کودک طبیعی که از لحاظ سن و جنس با گروه مورد بررسی تطابق داشتند، جمع­آوری شد و با استفاده از نرم­افزار Praat تجزیه و تحلیل شدند. برای بررسی تفاوت میان داده­ها از Independent Samples Test استفاده شد.
یافته ­ها: نتایج نشان داد که میانگین F0 در کودکان سندرم داون به طور معناداری پایین­تر از گروه کنترل بوده است (009/0P‹). بررسیJitter در دو گروه حاکی از افزایش معنادار این پارامتر در کودکان سندرم داون نسبت به گروه کنترل بود (004/0P‹). مقایسة پارامتر Shimmer در دو گروه نتایجی مشابه Jitter نشان داد (000/0P‹) و بررسی HNR در گروه کودکان سندرم داون نسبت به کنترل کاهش معنادار نشان داد.
نتیجه­ گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد حین ارزیابی و درمان کودکان سندرم داون بررسی اکوستیکی دقت و سرعت را ارتقا می بخشد و استفاده از پارامترهای اکوستیکی امکان طرح­ریزی دقیق درمانی و تمرکز مستقیم بر نقایص را می­دهد.

کلیدواژه‌ها