تاثیر سه شیوه مختلف تمرین ورزشی بر پروفایل لیپیدی خون، فتوئین ـA (Fetuin-A) و فاکتور رشد فیبروبلاست ـ 21 (FGF-21) بافت چربی احشایی رت‌های صحرایی چاق

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.

2 فیزیولوژی ورزشی ارومیه

3 دانشیار فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.

4 استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.

چکیده

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر سه شیوه مختلف تمرینی بر پروفایل لیپیدی خون، فتوئین A و FGF-21 بافت چربی احشایی موش‌های صحرایی چاق شده با HFD بود.
روش بررسی: 25 سر رت نر نژاد ویستار در 5 گروه 5 تایی: 1) کنترل، 2) رژیم غذایی پر چرب (HFD)، 3) تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT)، 4) تمرین تداومی با شدت بالا (HICT)، 5) تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) قرار گرفتند. به جز گروه کنترل، همه رت‌ها به مدت 12 هفته تحت HFD قرار گرفتند و سپس رت‌های گروه تمرینی به مدت 12 هفته، 5 جلسه در هفته تمرین کردند. مقادیر Fetuin-A و FGF-21 به روش الایزا اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار GraphPad Prism نسخه 6 و آزمون‌های آماری ANOVA و توکی استفاده شد (05/0≥P).
یافته‌ها: 12 هفته HFD سبب تغییرات منفی پروفایل لیپیدی (افزایش کلسترول، تری‌گلیسرید، LDL و کاهش HDL)، مقاومت به انسولین (افزایش)، Fetuin-A (افزایش) و FGF-21 (کاهش) بافت چربی احشایی می‌شود که این تغییرات معنی‌دار بود (05/0≥P). در مقابل، 12 هفته برنامه تمرینی MICT، HICT و HIIT بعد از HFD سبب کاهش معنی‌دار کلسترول، تری‌گلیسرید، LDL و مقاومت به انسولین (05/0≥P) و افزایش معنی‌دار HDL و FGF-21 شد (05/0≥P).
بحث و نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد انجام طولانی مدت تمرینات ورزشی مختلف به ویژه HIIT، در بهبود پروفایل لیپیدی و کنترل مقاومت به انسولین از طریق تنظیم مثبت FGF-21 بافت چربی احشایی موثر باشند. با وجود این، تغییرات Fetuin-A چربی احشایی با تمرین ورزشی نیاز به مطالعات بیشتر دارد.

کلیدواژه‌ها


1-Organization WH. Obesity: preventing and managing the global epidemic: World Health Organization; 2000.