دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Investigation into the effectiveness of Acceptance based integrative therapy on marital compatibility and hope in couples diagnosed with Obsessive–compulsive personality disorder (OCPD)اثربخشی زوجدرمانی تلفیقی مبتنی بر پذیرش بر سازگاری و امید زوجهای با همسر دارای علائم شخصیت وسواس(OCPD)1118886810.22118/jsmj.2019.172703.1599FAفاطمه بهرامیگروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بروجرد، ایران0000-0002-1719-4038فرزانه احمدیدانشجوی دکتری مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد بروجرد، ایران.0000-0001-6468-3849کوروش گودرزیگروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بروجرد، ایران0000-0003-4721-5116محمد عسگریگروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بروجرد، ایران0000-0003-3522-6897Journal Article20190218Goal: The aim of this study was to investigate the effectiveness of the acceptance therapy integrative approach on compatibility and hope in couples diagnosed with Obsessive – compulsive personality disorder (OCPD). Method: The statistical population of this study were couples in which one or both partners were diagnosed with OCPD. For the purpose of this study, 20 couples (N=40) with the inclusion criteria were selected through convenience sampling and were equally and randomly assigned intro two groups of experimental and control group (N=20). Participants in both groups were administered two questionnaires as pre-test including, (1) Spenery's marital adjustment questionnaire (1990) and (2) Herth's life expectancy questionnaire (1999), Revised: screening for marital discord. While the participants in control group received no treatment in waiting list, the couples in the experimental group participated in a twelve session- two hours each – ACT-based integrative psycheducational course delivered once a week. After the final session both groups were administered the questionnaires as post-test. Results: The Data was analyzed using Covariance analysis the result of which shows that experimental treatment was effective on improving compatibility and hope in the participants (P<0.01). Conclusion. The finding of this study has some insights for researchers and reactionaries in the field of clinical psychology and family counseling.مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوجدرمانی مبتنی بر پذیرش بر سازگاری و امید زوجها با همسر دارای علائم شخصیت وسواس است.<br /> روششناسی: جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین دارای علائم اختلال شخصیت وسواس تهرانی مراجعهکننده به دفتر معاونت فرهنگی اجتماعی منطقه ۱۵ شهرداری بخش مشاوره، شهر تهران که تا سال 1395 حداقل یک سال از زندگی مشترک آنها گذشته است. از افراد مراجعهکننده به مراکز مشاوره خانواده شهر تهران 20 زوج که تمایل به شرکت در پژوهش را داشتند، بهصورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل بهصورت تصادفی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامهی سازگاری زناشویی اسپانیر (1990)، پرسشنامه امید به زندگی هرث (1999) و پرسشنامه وسواس فکری - عملی مادسلی (هاجسون و راکمان،1997) است که توسط آزمودنیها در دو مرحله (پیشآزمون و پسآزمون) تکمیل شدند. گروه آزمایش 12 جلسه برنامه آموزشی زوجدرمانی تلفیقی مبتنی بر پذیرش را دریافت کرد.<br /> یافتهها: نهایتا دادههای جمعآوریشده توسط آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل نشان میدهد که زوجدرمانی تلفیقی مبتنی بر پذیرش بر سازگاری و امید زوجین دارای همسر اختلال وسواس مؤثر بوده است (p<0/001).<br /> بحث و نتیجهگیری: لذا میتوان از این زوجدرمانی در دادگاههای خانواده و سازمان بهزیستی برای بهبود روابط زوجین بهره برد.دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Comparison of the effect of two methods of hemorrhoidectomy with stapler and hemorrhoidectomy with conventional method on clinical outcomes of patientsمقایسه تاثیر دو روش جراحی هموروئیدکتومی با استاپلر و هموروئیدکتومی با روش مرسوم بر پیامدهای بالینی بیماران23298887010.22118/jsmj.2019.155899.1518FAندا نجیب پورگروه آموزشی جراحی، بیمارستان رازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، دانشکده پزشکی، اهواز، ایرانامیر احمد سلماسیگروه آموزشی جراحی، بیمارستان رازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، دانشکده پزشکی، اهواز، ایرانعلی اصغر دستیارگروه آموزشی جراحی، بیمارستان رازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، دانشکده پزشکی، اهواز، ایرانحیدر قیاسیگروه آموزشی جراحی، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، دانشکده پزشکی، اهواز، ایرانسعید حسامگروه آموزشی اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانJournal Article20181117Background and Objectives: Todays one of the most common anorectal problems is hemorrhoid. Minor symptom of disease can be treated by medical treatment but at high grade disease we should consider surgery. Although conventional surgery is standard operation for hemorrhoid, it is associated with some complication. Many techniques were designed to overcome these problems. One of these procedures stapled hemorrhoidopexy that this study was done to compare it with conventional hemorrhoidectomy.<br /> Subjects and Methods: This is a clinical trial study was conducted on 40 patients with hemorrhoids in Ahvaz Razi Hospital. Patients were randomly divided into two groups. Group A (n=20) was treated with stapled hemorrhoidopexy and Group B (n=20) was treated with conventional hemoroidectomy method. Sphincter tone, resting and pressing before and after surgery was measured and compared between two groups.<br /> Results:. Data analysis showed that there was no significant differences in tone sphincter resting and pressing before and after surgery in stapled hemorrhoidopexy group and conventional hemoroidectomy group (P-value=0.32). Also, there was no significant difference between the mean scores of pain in groups (P-value=0.32). However, the loss of blood, the need for analgesic drugs and return to work in stapled hemorrhoidopexy group was significantly lower than that of conventional surgery group (P-value<0.001).<br /> Conclusions: Findings of study showed that stapled hemorrhoidopexy is an alternative and effective treatment that can be used in adult age groups to reduce pain, side effects, duration of hospitalization and time to return to work.زمینه و هدف: بیماری هموروئید در کلیه جوامع از شیوع بالایی برخوردار است و همواره نیاز به روش های درمان کم عارضه تر در این بیماران احساس می شود. لذا این مطالعه با هدف مقایسه روش هموروئیدوپکسی با استاپلر با روش جراحی مرسوم هموروییدکتومی طراحی و اجرا گردید.<br /> روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی 40 بیماران 18 تا 60 ساله مبتلا به بیماری هموروئید، دربیمارستان رازی اهواز انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (20نفر) به روش استاپلر و گروه دوم (20نفر) با هموروئیدکتومی به روش مرسوم تحت درمان قرار گرفتند. نهایتا پیامدهای درمان در دو گروه باهم مقایسه شدند.<br /> یافته ها: آنالیزهای آماری نشان داد که بین دو گروه استپلرو جراحی مرسوم اختلاف معناداری در تون اسفنگتر آنال در حالت استراحت و فشار دادن، قبل و بعد از عمل وجود نداشت (0.32=P-value). همچنین بین میانگین نمرات درد دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت ( P-valueبه ترتیب 0.32و 0.23 و 0.19) اما از دست دادن خون، نیاز به مسکن و بازگشت به کار در گروه استاپلر به طور معنی داری کمتر از گروه جراحی مرسوم بود (P < .001).<br /> نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که هموروئیدکتومی با استاپلر یک درمان جایگزین و موثر است که می تواند در گروه سنی بزرگسالان به منظور کاهش درد بیماران و زمان بازگشت به کار مورد استفاده قرار گیرد.دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Comparison of the effects of Jaftex and Persica mouthwashes on salivary pH and buffer capacity in the students and patients referred to the dentistry clinic of Sina hospital in Ahvazمقایسه اثر دهانشویه جفتکس(Jaftex )با پرسیکا بر میزان PH بزاق و ظرفیت بافری بزاق در دانشجویان و مراجعین کلینیک دندانپزشکی بیمارستان سینا اهواز13218887110.22118/jsmj.2019.171959.1594FAفاطمه بابادیاستادیار، متخصص بیماری های دهان و فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز،ایران0000-0002-9398-3872نرگس محمدتقواییاستادیار، گروه آموزشی علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایرانشهلا دلنوازدانشجوی مقطع دکترای حرفه ای دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایرانJournal Article20190213Background and objective: The objective of this study was to compare the effects of Jaftex and Persica mouthwashes on salivary pH and buffer capacity.<br />Methodology: This clinical, double-blind, on two groups of 20 people. The salivary pH and buffer capacity of all samples were determined. Persica mouthwash was given to group A and Jaftex mouthwash was given to group B. At minutes 5, 10, 15, 20, and 30, after using mouthwashes, the saliva samples were re-collected and the pH and degree of buffer capacity of the samples were measured. After 72 hours of washout period for both groups, Jaftex was given to group A and Persica was given to group B and the saliva samples were re-collected in the mentioned minutes and the pH and the degree of buffer capacity were determined. The results were analyzed by repeated measures test. Significant level was considered <br />Results: The mean pH of saliva in the times before and after 5, 10, 15, 20 and 30 minutes was 7.05, 6.78, 6.67, 6.74, 6.65, and 6.82, respectively, Jaftex mouthwash was 6.99, 7.30, 6.69, 6.66, 6.67, and 6.99, respectively, and pH difference between the first 5 minutes and before the use of Persica and Jaftex mouthwashes was significant (P <0.05). The results of this study did not show an increase in salivary buffer capacity in two groups.<br />Conclusion: The use of Jaftex as an herbal mouthwash is effective in preventing tooth decay and it is recommended to the people with high risk of decay.زمینه و هدف: با توجه به نقش PH بزاق و ظرفیت بافری در پیشگیری از پوسیدگی دندان، این مطالعه بمنظور مقایسه اثر دهانشویه جفتکس با پرسیکا بر میزان PH و ظرفیت بافری بزاق انجام شده است.<br />روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی، بر روی دو گروه 20 نفره انجام گرفته است. به Aگروه دهانشویه پرسیکا و به گروه B دهانشویه جفتکس داده شد. در دقایق٥، ١٠، ١٥، ٢٠ و ٣٠ بعد ازاستفاده از دهانشویه ها، مجددا نمونه بزاق جمع آوری و میزان PH و درجه ظرفیت بافری نمونه ها اندازه گیری شد. پس از 72 ساعت دوره Washout به هر دو گروه ، به گروهA جفتکس و به گروه B پرسیکا داده شد و نمونه ها ی بزاق در دقایق گفته شده مجددا جمع آوری و میزان PH و درجه ظرفیت بافریشان تعیین گردید. نتایج با آزمون اندازه های تکراری آنالیز شدند. <br />یافته ها: در این مطالعه میانگین PH بزاق در زمان های قبل و بعد از ٥، ١٠، ١٥، ٢٠ و ٣٠ دقیقه به ترتیب ٠٥/٧، ٧٨/٦، ٧٦/٦، ٧٤/٦، ٦٥/٦، ٨٢/٦ و دهانشویه جفتکس به ترتیب ٩٩/٦، ٣٠/٧، ٦٩/٦، ٦٦/٦، ٦٧/٦، ٩٩/٦ بوده است و اختلاف PH بین ٥ دقیقه اول بعد و قبل از مصرف دهانشویه های پرسیکا و جفتکس بطور چشمگیری متفاوت و معنی دار بود (٠٥/٠>P). نتایج مطالعه تاثیری در افزایش ظرفیت بافری بزاق در دو گروه را نشان نداد .<br />نتیجه گیری : استفاده از جفتکس بعنوان یک دهانشویه گیاهی در پیشگیری ازپوسیدگی دندان، موثر میباشد و در افراد با ریسک پوسیدگی بالا توصیه میشود.دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Blood Selenium Level in Hemodialysis Patients in Shahrekordبررسی سطح سلنیوم خون در بیماران همودیالیزی شهرکرد49588887210.22118/jsmj.2019.172326.1595FAتینا جعفریگروه تغذیه و بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران0000-0001-7262-0135عباسعلی سلیمیانمرکز تحقیقات بیوشیمی بالینی، پژوهشکده علوم پایه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایرانعزیزاله فلاحگروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایرانJournal Article20190216Introduction: Selenium (Se) is a potent antioxidant and therefore can prevent unwanted and harmful reactions that occur in the body due to the accumulation of free radicals and toxins. Se deficiency can be a result of an inappropriate diet or illness. Hemodialysis is considered as the dominant treatment in the end stage of renal failure. The level of some trace elements in the blood of these patients increases and some others are reduced. The aim of this study was to determine the blood Se level in these patients.<br /> Materials and Methods: 123 hemodialysis patients were evaluated. Se content in whole blood was measured by atomic absorption spectrophotometric method with graffiti furnace after digestion.<br /> Results: In this study, 123 cases of dialysis patients were 67 men (54.47%) and 56 women (45.56%). The amount of Se in the blood of hemodialysis patients was 52.24 ± 12.66 μg /L. Se levels in male and female were 52 ± 13.04 and 53 ± 12.77 μg /L respectively, which were not statistically significant. The present study also showed that dialysis duration did not have a significant effect on Se blood levels.<br /> Conclusion: The results of this study showed that the blood level of Se in hemodialysis patients is less than normal, and there is no significant difference between the two sexes regarding the content of Se blood.<br /> Keywords: Selenium. hemodialysis. oxidative stressزمینه و هدف: سِلِنیوم یک آنتی اکسیدان قوی محسوب می شود و بنابراین می تواند از واکنش های ناخواسته و زیان آور که در بدن بر اثر تجمع رادیکالهای آزاد و سموم ایجاد میشود جلوگیری کند. کمبود سلنیوم می تواند نتیجه یک رژیم غذایی نامناسب یا بیماری باشد. همودیالیز به عنوان روش درمانی غالب در مرحله انتهایی نارسایی کلیه محسوب می شود. سطح برخی از عناصر در خون بیماران همودیالیزی افزایش و برخی دیگر کاهش می یابد. این مطالعه با هدف تعیین سطح خونی سلنیوم در این بیماران انجام شده است. <br /> روش بررسی: تعداد 123 نفر از بیماران همودیالیزی مورد ارزیابی قرار گرفتند. محتوای سلنیوم در خون کامل توسط روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی همراه کوره گرافیتی پس از هضم نمونه اندازهگیری شد.<br /> یافته ها: در این مطالعه از 123 نفر بیماران دیالیزی، 67 نفر مرد (47/54%) و 56 نفر زن (56/45 %) بودند. میزان سلنیوم در خون بیماران همودیالیزی 6/12±42/52 میکروگرم در لیتر برآورد گردید. سطح سلنیوم در دو جنس مرد و زن به ترتیب 04/13±52 و 07/12±53 میکروگرم در لیتر بود که از نظر آماری تفاوت معنیداری ندارند. مطالعه حاضر همچنین نشان داد که مدت دیالیز روی سطح خونی سلنیوم تاثیر معناداری نداشته است. <br /> نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان سلنیوم در خون بیماران همودیالیزی به طور میانگین کمتر از حد نرمال می باشد و همچنین بین دو جنس از نظر محتوای سلنیوم خون تفاوت معناداری وجود ندارد.<br /> کلید واژه ها: سلنیوم. همودیالیز. استرس اکسیداتیودانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Evaluation of the dimensions of upper airway spaces in individuals with different skeletal classes and vertical growth patterns in ahvaz dental school in 1397 ارزیابی ابعاد فضاهای هوایی فوقانی در افراد با کلاس های اسکلتال و الگوهای رشد عمودی متفاوت در دانشکده دندانپزشکی اهواز سال 139741478887310.22118/jsmj.2019.172423.1596FAنگار حلاجی دزفولیدانشگاه جندی شاپور اهواز دانشکده دندانپزشکیمهشید رضویاستادیار، عضو هیأت علمی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایرانسعید جوانمرداستادیار، عضو هیات علمی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایرانسعید شیرافکناستادیار،گروه جراحی فک و صورت،دانشکده دندانپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،ایرانJournal Article20190216Background and objective: Upper air spaces are among the most important elements involved in breathing. There is a close correlation between the size of airway space and the morphology of the face. The aim of this study was to evaluate the depth of upper airway by radiographies of cephalometrics in individuals with skeletal classes and vertical growth patterns.<br /> Subjects and Methods: This is a retrospective study using digital lateral cephalometric images in the Archives of Radiology Department of Ahvaz Dental School. 105 radiographic samples were examined in sagittal and vertical dimensions, and nasopharyngeal, oropharyngeal and hypopharyngeal depths were measured in each dimension. Data were analyzed by SPSS software version 22 and the results were determined by Tukey HSD and variance tests.<br /> Results: In Sagittal dimension, there is a significant statistical difference in depth of the nasopharyngeal between skeletal classes I and III and also in the depth of the oropharyngeal between classes II and III. Compared with classes I and II and classes II and III, mean hypopharynx depth is significantly different.(P<0.05) No significant statistical difference was found among the different individuals in the vertical dimension.(P>0.05) According to the results, skeletal deep bite, nasopharyngeal depth and skeletal open bite increase the depth of the oropharyngeal and hypopharynx.<br /> Conclusion: In sagittal dimension, in class I, nasopharyngeal depth and in grade III increases the depth of oropharyngeal and hypopharyngeal. In the vertical dimension, people with skeletal deep bite, nasopharyngeal depth and skeletal open bite individualy increase the depth of oropharyngeal and hypopharyngeal.زمینه و هدف: فضاهای هوایی فوقانی از مهمترین عناصری هستند که در تنفس دخیلند. بین اندازه فضای راه هوایی و مورفولوژی صورت ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی عمق راه هوایی فوقانی توسط رادیوگرافی سفالومتری در افراد با کلاسهای اسکلتال و الگوهای رشد عمودی متفاوت می باشد.<br /> روش بررسی: این مطالعه به صورت گذشته نگر و با استفاده از تصاویر لترال سفالومتری دیجیتال موجود در آرشیو بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی اهواز انجام گرفت. 105 نمونه رادیوگرافی در ابعاد ساژیتال و عمودی بررسی شدند و عمق نازوفارنژیال، اوروفارنژیال و هایپوفارنژیال در هر بعد اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش22 بررسی شد و نتایج با استفاده از آزمون واریانس و Tukey HSD تعیین گردید.<br /> یافته ها: در بعد ساژیتال، در بررسی عمق نازوفارنکس بین کلاسهای I وIII اسکلتال و نیز در عمق اوروفارنکس بین کلاسهای II و III تفاوت معنادار آماری وجود دارد. در مقایسه بین کلاسهای I و II و کلاسهای II و III، میانگین عمق هایپوفارنکس دارای اختلاف معنادار میباشد. (P<0/05) در بعد عمودی هیچ گونه اختلاف معنادار آماری در بین افراد متفاوت یافت نشد. (P>0/05) با توجه به نتایج، دیپ بایت اسکلتال، عمق نازوفارنکس و اپن بایت اسکلتال، عمق اوروفارنکس و هایپوفارنکس را افزایش می دهد.<br /> نتیجه گیری: در بعد ساژیتال در افراد کلاس I عمق نازوفارنکس و در کلاس III عمق اوروفارنکس و هایپوفارنکس افزایش می یابد. در بعد عمودی در افراد دیپ بایت اسکلتال عمق نازوفارنکس و در افراد اپن بایت اسکلتال عمق اوروفارنکس و هایپوفارنکس افزایش می یابد.دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321assessment of the causes of wife abuse referred to legal medicine organization in khozestan between the years 2016_2017ارزیابی علل همسرآزاری در مراجعین به سازمان پزشکی قانونی خوزستان بین سال های 1395 - 139659698887410.22118/jsmj.2019.165346.1555FAراهله کردیدانشکده پزشکی، دانشگاه جندی شاپورفرخنده جمشیدیبیمارستان رازی بخش مسمومیتفریبا لیموییسازمان پزشکی قانونی خوزستانسید فرزاد حسینی بهبهانیسازمان پزشکی قانونی خوزستانJournal Article20190101Domestic violence against women and its related factors in Ahvaz in 2016-2017<br /> Background & Objectives: Domestic violence is the most common against women with negative effect on mother’s health, family, children and society. The aim of this study was to estimate the prevalence and determinants of domestic violence against women in Ahvaz.<br /> Methods: This descriptive cross - sectional study was conducted on 310 of peoples referred to the forensic medicine of Ahvaz at 2016-2017 years. Information about age, sex, job, education, type of injury and damage tools were collected through a person's case file. Data were analyzed using SPSS with 95% confidence interval.<br /> Results: The most common violence against subjects was physical violence (73.1%). The prevalence of mental-emotional violence was 26.9%. The results showed that housewives (78 percent) than employed women (21.9 percent) are more vulnerable to domestic violence, and there was significant relationship between unemployment and the rate of domestic violence (p≤0.01). The results showed that all types of violence against women associated with education (p≤0.001), and most common violence was against those with high school diploma (54.5 percent) and under diploma (25.7%) compared to academic subjects (19.9 percent).<br /> Conclusion: Physical violence was the most widespread form of domestic violence and was related to the occupation and education of individuals. Regarding the high prevalence of domestic violence, screening programs are necessary to reduce this problem, and education is the best proposed solution to reduce domestic violence against women.<br /> Keywords: Domestic Violence; Physical Violence; Emotional Violence; Ahvazزمینه و هدف: خشونت خانگی متداولترین نوع خشونت علیه زنان است که اثر منفی بر سلامت روان مـادران، کودکـان، خـانواده و اجتماع دارد. لذا، این مطالعه با هدف میزان وضعیت همسرآزاری و برخی عوامل مرتبط با آن در شهر اهواز صورت گرفت. <br /> روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی 310 فرد مراجعه کننده به پزشکی قانونی اهواز در سالهای 1395 و 1396 انجـام شـد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، شغل، تحصیلات، نوع آسیب و ابزار آسیب از طریق پرونده فرد جمعآوری گردید. دادهها توسط نرم افزار آماری SPSS-22 با سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شد. <br /> یافتهها: شایعترین خشونت اعمال شده علیه زنان مورد مطالعه خشونت جسمی بـا 1/73 درصـد بـود. شـیوع خشونت روحی-عاطفی 9/26 درصد بود. نتـایج نشـان داد که زنان خانه دار (78 درصد) نسبت به زنان شاغل (9/21 درصد) بیشتر در معرض خشونت-های خانگی قرار دارند و ارتباط معنیداری میان شاغل نبودن و میزان همسر آزاری وجود دارد (p≤0.01). همچنین نتایج نشان داد که انواع خشـونت علیـه زنـان با تحصیلات افراد ارتباط دارد (p≤0.001) و در افراد با تحصیلات دیپلم (5/54 درصد) و زیر دیپلم (7/25 درصد) نسبت به افراد دانشگاهی (9/19 درصد) بیشترین موارد همسر آزاری بودند.<br /> نتیجه گیری: خشونت جسمی فراوانترین نوع همسر آزاری بوده و با شغل و تحصیلات افراد مرتبط بود. با توجه به شیوع بالای همسرآزاری، تدوین برنامههای غربالگری جهت کاهش این مشکل ضروری به نظر میرسد. بهترین راهکار پیشنهادی بـرای کـاهش خشـونت خـانگی علیه زنان، آموزش است. <br /> واژههای کلیدی: همسرآزاری، خشونت جسمی، خشونت عاطفی، اهوازدانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Differences of the Theory of Mind (TOM) in Children who stutterتفاوت های توانایی تئوری ذهن پایه در کودکان پیش دبستانی دارای لکنت31398887510.22118/jsmj.2019.174614.1613FAعلی دهقانگروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران0000-0001-8755-9111محمد صالحیگفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدانJournal Article20190310Introduction: This research aimed to compare the Theory of Mind (TOM) ability in stuttering pre- school children and their normal peers and also to investigate the effect of the TOM on the stuttering severity of children that was studied in a case-control study. <br /> <br /> Methods: The participants included pre- school children (girls and boys) who stutter and normal peers in Zahedan city. The age of children in the both groups was 6 year-old (Mean:6±0.2). Sixteen Persian language children who stutter (CWS) in a convenient sampling method with a minimum of six months of stuttering were selected. Eighteen normal peers homogeneous in terms of demographic variables were selected as a control group. To collect data, Theory of mind questionnaire was used that its validity and reliability was reported by Qumrani et al (2005).<br /> <br /> Results: The data was analyzed by ANOVA. Results showed that the CWS received more scores than the normal children in the Theory of Mind test, and there was a significant difference between the two groups (P <0.0001). <br /> <br /> Conclusions: Findings of the current study showed that the stuttering children considered and interpreted the stimuli in a different way than the normal peers.مقدمه: این تحقیق با هدف مقایسۀ توانایی تئوری ذهن پایه در کودکان پیش دبستانی دارای لکنت و همسالان طبیعی آنها و همچنین بررسی تأثیر تئوری ذهن روی شدت لکنت کودکان، به روش پژوهش مورد- شاهدی انجام شد. <br /> روش کار: جامعۀ آماری شامل کودکان پیش دبستانی دختر و پسر (۶ ساله) مبتلا به ناروانی گفتاری و طبیعی ساکن شهر زاهدان بود که از بین آنها، ۱۶ کودک مبتلا به ناروانی گفتار با روش نمونهگیری در دسترس که حداقل شش ماه از آغاز لکنت آنها گذشته و زبان همه آنها نیز فارسی بود انتخاب شدند. 18 کودک بدون لکنت نیز که از نظر متغیرهای جمعیت شناختی با کودکان مبتلا به لکنت همگن بودند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه تئوری ذهن که روایی و اعتبار آن توسط قمرانی و همکاران در حد مطلوبی گزارش شده است، استفاده گردید.<br /> یافته ها: دادههای جمعآوری شده با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس، تجزیه و تحلیل شد. نتایج بدست آمده مشخص نمود که کودکان دارای لکنت در آزمـون تئوری ذهن پایه، نمرات بیشتری را نسبت به کودکان طبیعی کسب کردند و تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت (0001>p).<br /> نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر می توان اذعان نمود که کودکان دارای لکنت، به گونهای متفاوت از کودکان بدون لکنت، محرک های پیرامون را مورد توجه و تفسیر قرار می دهند.دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Effect of 6 weeks aerobic training on peripheral neuropathic pain to inhibition of expression of Notch-1 receptor and JAK/STAT signaling pathway in posterior spinal cord of diabetic male ratsتاثیر یک دوره تمرین هوازی برکاهش درد نوروپاتی محیطی و پیش گیری از بیان گیرندهNOTCH1 و مسیر سیگنالیJAK/STAT درشاخه خلفی نخاع موشهای نر صحرایی دیابتی951078887610.22118/jsmj.2019.182677.1641FAسیروس حسینی عسکرابادیگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران0000-0003-4293-8825رحیم میرنصوریاستادیار گروه فیزیولوژی ورزشی ،گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.2270-2878-0003-0000مسعود رحمتیدانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی.گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.0000-0003-4792-027XJournal Article20190424Introduction:The peripheral Neuropathic pain is one of the largely untreated pains which physical activity is consider of the main streams as a treatment for it . The purpose of this study was the effect of six weeks aerobic training on peripheral neuropathic pain and expression of the NOTCH1 receptor and JAK/STAT pathway in the spinal cord of diabetic male rats.<br /> <br /> Methods:40 male Wistar rats (age: 8 weeks old; weight 220±10/2g) were randomly divided into 4 groups: diabetic neuropathy training (DNT), diabetic neuropathy control (DNC), healthy training (HT) and healthy control (HC). two weeks after induction of diabetes, behavioral pain tests were administered and endurance training protocol was performed for 6 weeks To evaluate the expression of NOTCH1 ,IL6,TNF-a and STAT3 was used Real Time PCR technique. And used one-way ANOVA and significant level was P <0.05<br /> <br /> Results: After 6 weeks of aerobic training, the expression of NOTCH1 ,IL6,TNF-a and STAT3 genes in diabetic training group was significantly lower than the diabetic neuropathy control group. The mean weight of the diabetic training group was more than the diabetic control group. Also, exercise significantly decreased blood glucose levels in the diabetic group.<br /> <br /> Conclusion: It seems that aerobic exercise on rats with diabetic can effect on pain sensation and the levels of NOTCH1 ,IL6,TNF-a and STAT3 factors, and aerobic exercise is a suitable method for preventing, controlling and treating pain associated with diabetes.مقدمه :درد نوروپاتی محیطی یکی از علل عمده و تا حد زیادی درمان نشده است که فعالیت بدنی یکی از عمده ترین راهکارها برای درمان آن در نظر گرفته شده است . هدف این مطالعه تاثیر یک دوره تمرین هوازی برکاهش درد نوروپاتی محیطی و جلوگیری از بیان Notch-1 receptor و مسیر سیگنالی JAK/STAT pathway و سیتوکینهای التهابی درشاخه خلفی نخاع موشهای نر صحرایی دیابتی بود.<br /> روش بررسی: 40 سر موش نر ویستار 8 هفتهای (محدوده وزنی2/10±220 گرم)به روش تصادفی به 4 گروه شامل گروه نوروپاتی دیابتی تمرین ، گروه نوروپاتی دیابتی کنترل، گروه سالم تمرین ، گروه سالم کنترل تقسیم شدند. دو هفته پس از القاء دیابت و پس از اطمینان یافتن از وقوع درد نوروپاتی با اجرای آزمون رفتاری درد، پروتکل تمرین هوازی را به مدت 6 هفته انجام دادند.برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معنیداری (P<0.05) استفاده شد<br /> نتایج :پس از 6 هفته تمرین هوازی، بیان IL6,TNF-a, NOTCH1 و STAT3در گروه دیابتی تمرین به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کمتر بود. میانگین وزن گروه دیابتی تمرین نسبت به گروه دیابتی کنترل بیشتر بود و همچنین تمرین کاهش معنی داری در سطوح گلوکز خون گروه تمرین به همراه داشت.<br /> نتیجه گیری: به نظر می رسد که فعالیت هوازی بر روی موشهای دیابتی بتواند بر کاهش حس درد و بیان ژنهایIL6,TNF-a, NOTCH1 و STAT3 تاثیر گذار باشد و این تمرینات روش مناسبی برای پیشگیری، کنترل ودرمان درد ناشی از دیابت باشنددانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Evaluation of the Psychometric Properties of Test of Gross Motor Development–3rd Edition in 7-10 year old children with intellectual disability in Tehran Cityارزیابی ویژگیهای روانسنجی آزمون رشد حرکتی درشت-نسخه سوم درکودکان کمتوان ذهنی هفت تا 10 سال شهر تهران81938887710.22118/jsmj.2019.183213.1644FAسید هاشم حسینیگروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران، تهران، ایران.محمود شیخگروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.فضل الله باقرزادهگروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.داود حومینیان شریف آبادیگروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.Journal Article20190426Background and Objective: The Test of Gross Motor Development is broadly used in research and clinical settings. The aim of study was to Evaluation of the Psychometric Properties of TGMD–3 in 7-10 year old children with intellectual disability in Tehran. <br /> Methods: <br /> The research method was descriptive-normative. 208 children aged 7-10 years were selected by cluster sampling from Tehran. Our research tool was TGMD-3. The Factor analysis, inter-class and Pearson correlation coefficients Statistical methods were used.<br /> Results: <br /> The Content Validity ratio ranged from 0.60 to 1. Content Validity Index shows a range of 0.80 to 1. The internal consistency for the locomotor, ball skills subtests and total TGMD-3 was 0.75, 0.71 and 0.83 respectively. The test-retest reliability was 0.94, 0.93 and 0.94, respectively. The intra-rater reliability coefficient for the locomotor, ball skills subtests and total TGMD-3 was 0.99, 0.99 and 0.99 respectively, while inter-rater was 0.94, 0.88 and 0.95, respectively. The Correlation coefficients of the subtests with age for the locomotor, ball skills subtests and TGMD-3 was 0.64, 0.68 and 0.72 respectively. The construct validity was confirmed through confirmatory factor analysis. Characteristics of goodness were fitted in the factor of locomotor and ball skills. (χ2(78)=645.7, p=.0001, RMSEA=.02, GFI=.95, AGFI=.93, NFI=.95, NNFI=.99, CFI=1, IFI=1, SRMR=.04).<br /> Conclusion: <br /> Validity and reliability of TGMD-3 in children with intellectual disability were confirmed. They can be safely used to evaluate the motor development. However, for children with other disorders, results cannot be generalized. Further studies should consider the psychometric properties of TGMD-3 in other developmental disorders.زمینه و هدف. آزمون رشد حرکتی درشت ابزاری است که در پژوهش و محیطهای بالینی بطور گسترده کاربرد دارد. هدف مطالعه، ارزیابی ویژگیهای روانسنجی آزمون رشد حرکتی درشت-نسخه سوم درکودکان کمتوان ذهنی هفت تا 10 سال شهر تهران بود. <br /> روش بررسی. روش تحقیق توصیفی-هنجاری بود. تعداد 208 کودک هفت تا 10 سال به صورت نمونه-گیری خوشهای از شهر تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش آزمون TGMD-3 بود. از روشهای آماری تحلیل عاملی، ضریب همبستگی پیرسون و درون طبقهای استفاده شد.<br /> یافتهها. نسبت روایی محتوایی دامنهای از 60/0 تا یک را نشان داد. شاخص روایی محتوایی، دارای دامنه-ای از 80/0 تا یک بود. همسانی درونی خردهآزمونهای جابجایی، توپی و کل آزمون به ترتیب 75/0، 71/0و 83/0 و پایایی آزمون-بازآزمون94/0، 93/0و 94/0 بدست آمد. ضرایب پایایی درونارزیاب خرده-آزمونهای جابجایی، توپی و کل آزمون به ترتیب 99/0، 99/0و 99/0 و پایایی بینارزیاب 94/0، 88/0و 95/0 بدست آمد. ضرایب همبستگی خردهآزمونها با سن در خردهآزمونهای جابجایی، توپی و کل آزمون به ترتیب 64/0، 68/0و 72/0 بود. روایی سازه از طریق تحلیل عاملی تاییدی، تایید شد. شاخصهای نیکویی برازش مناسبی در عامل مهارتهای جابجایی و عامل مهارتهای توپی مشاهده شد.<br /> (04/0= SRMR ،1= IFI ،1= CFI ،99/0= NNFI ،95/0= NFI ،93/0= AGFI ،95/0= GFI ،02/0= RMSEA ،001/0=p،7/645=(78)2χ)<br /> نتیجهگیری. روایی و پایایی TGMD-3 در کودکان کمتوان ذهنی تایید شد و با اطمینان برای ارزیابی رشد حرکتی این کودکان میتوان از آن استفاده کرد. هرچند که برای کودکان دارای اختلالات دیگر نتایج قابل تعمیم نیست. مطالعات آینده بایستی به بررسی ویژگیهای روانسنجی TGMD-3در دیگر اختلالات رشدی بپردازند.دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازمجله علمی پزشکی جندی شاپور2252-052X18120190321Evaluation of antioxidant and cytotoxic effects of nanoemulsion of cherry kernel oil on A549 lung cancer and HUVEC normal cellsبررسی اثرات آنتی اکسیدانی و سمیت سلولی نانوامولسیون روغن دانه آلبالو روی سلول سرطانی A549 و نرمال HUVEC71798887810.22118/jsmj.2019.178853.1629FAمسعود همایونی تبریزیDepartment of Biology, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran0000-0002-5078-9973عطیه دارچینی مراغهگروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهداحسان کریمیگروه زیست شناسی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایرانJournal Article20190414Free radicals play a role in the pathology of many diseases, such as cancer, diabetes, heart disease, and especially in the aging process. The use of antioxidant agents, especially antioxidants with plant sources, can play a significant role in the treatment of these diseases. The aim of the present study was to prepare the nanoemulsion formulation of sour cherry kernel oil and to investigate its antioxidant and cytotoxic effects on normal and cancerous cells. Nanoemulsion was prepared by the use of polysorbate 80 and polysorbate 20 in water as an emulsion of oil in water. Polyethylene glycol was used as the co-surfactant. Antioxidant effects of concentrations of 1000, 500, 250, 125, 62.5 and 31.25 μg/ml of nanomulsion were investigated on DPPH and ABTS radicals and compared with glutathione as standard. In addition, the cytotoxic effects of nanomulsion on cancer cells A549 and normal HUVEC cells were investigated. The antioxidant results show the potential of nanoemulsion in the removal of radicals of DPPH and ABTS. Furthermore, the results of the cytotoxicity test indicate the greater effects of nanoemulsion on the elimination of cancer cells compared to normal cells. Overall, the results of this study indicate the potentially antioxidant and anti-cancer effects of nanoemulsion of cherry kernel oil, which can be used to prevent and treat many diseases that are associated with the production of reactive oxygen species.هدف از مطالعه حاضر تهیه فرمولاسیون نانوامولسیون روغن دانه آلبالو و بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و سمیت سلولی روی سلول های نرمال و سرطانی است. <br /> نانوامولسیون با استفاده از پلی سوربات 80 و پلی سوربات 20 در آب به صورت امولسیون روغن در آب تهیه گردید. از پلی اتیلین گلایکول به عنوان کمک سورفکتانت استفاده گردید. اثرات آنتی اکسیدانی نانو امولسیون در غلظت های 31.25، 62.5، 125، 250، 500 و 1000 میکروگرم بر میلی لیتر با آزمون DPPH و ABTS مورد بررسی قرار گرفت و با گلوتاتیون به عنوان استاندارد مقایسه گردید. هم چنین اثرات سمیت سلولی نانوامولسیون روی سلول سرطانی ریه A549 و سلول نرمال اندوتلیال بند ناف جنینی HUVEC با آزمون MTT مورد بررسی قرار گرفت. <br /> نتایج بررسی آنتی اکسیدان نشان دهنده پتانسیل نانوامولسیون در حذف رادیکال های آزاد DPPH و ABTS است که به ترتیب مقادیر IC50 برابر با 412 و 502 میکرو گرم بر میلی لیتر می باشد. هم چنین نتایج تست سمیت بیانگر اثرات بیشتر نانوامولسیون در از بین بردن سلول های سرطانی (IC50 برابر با غلظت 52 میکروگرم بر میلی لیتر) نسبت به سلول های نرمال (IC50 برابر با غلظت 70 میکرو گرم بر میلی لیتر) است. <br /> در کل نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده اثرات آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی بالقوه نانوامولسیون روغن دانه آلبالو می باشد که می تواند برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری هایی که با تولید گونه های واکنش پذیر اکسیژن در ارتباط هستند به کار رود.