2024-03-29T04:26:59Z
https://jsmj.ajums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=13451
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
بررسی علل ناباروری در مراجعین مرکز درمان ناباروری دزفول (شمال خوزستان) طی سال های 1393 تا 1396
سیما
جنتی
سیده مهسا
پورموسوی
فاطمه
تیرکش
زمینه و هدف: ناباروری در زوجین، یکی از مهمترین بحرانهای دوران زندگی است که پس از یک سال نزدیکی بدون استفاده از روش های پیشگیری و نهایتاً عدم بارداری، تعریف می گردد. تفاوت های جغرافیایی و جمعیتی در مناطق مختلف منجر به گزارش های گوناگونی در بررسی شیوع ناباروری می گردد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی فراوانی علل ناباروری در تنها مرکز درمان ناباروری دزفول، انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی، پرونده ی 886 زوج که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند در فاصله ی سال های 1396- 1393 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک و روش های تشخیص و درمان موجود در پرونده ی بیماران در پرسشنامه ثبت گردید و نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 16 آنالیز گردید. یافته ها: در این مطالعه فراوانی ناباروری اولیه و ثانویه در بیماران به ترتیب، 5/84 درصد و 5/15 درصد بود. فاکتور زنانه 4/30، فاکتور مردانه4/31، هر دو فاکتور زنانه و مردانه 8/24و 1/18سایر علل، عامل ناباروری بود. بیشترین اختلال مربوط به اولیگواسپرمی با 4/64 درصد و کمترین مورد مربوط به تراتواسپرمی با 8/1 درصد بوده است. از علل زنانه نیز بیشترین علت مربوط به تخمدان با 64 درصد و کمترین مورد مربوط به رحم با 4/1 درصد بود. همچنین علل لوله ای نیز با 3/2 درصد مشخص گردید. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد میزان علل زنانه و مردانه دخیل در ناباروری در این مرکز نیز مشابه آمار جهانی می باشد.
ناباروری
اپیدمیولوژی
علل زنانه
علل مردانه
2019
10
23
347
354
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99146_60d6159b3cce57586bd02716d9ba5e4f.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
مقایسه تأثیر بلیچینگ با کارباماید پراکساید 15% و کارباماید پراکساید 20% بر روی سلامت پریودنتال
فرناز
علی وند
مقدمه: بلیچنگ دندان به عنوان درمان زیبایی برای دندانهای تغییر رنگ یافته شناخته شده است. با این حال، ممکن است به بافتهای پریودنتال آسیب برساند. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر بلیچینگ دندانی بین کارباماید پراکساید 15% و 20% بر سلامت پریودنتال بود. مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی در 45 داوطلب سالم 40-20 ساله، نیازمند به بلیچینگ دندان، انجام شد. افراد بر اساس عوامل درمانی شامل کارباماید پراکساید 15% (CP15)، کارباماید پراکساید 20% (CP20) و پلاسبو (P) به سه گروه 15 تایی تقسیم شدند. پس از تجویز عاملها به مدت هشت ساعت برای شش شب، شاخص پلاک (PI)، شاخص لثه (GI) و خونریزی ناشی از پروبینگ (BOP) در چهار نقطه زمانی (ابتدا، روزهای 7، 9 و 21 پس از بلیچینگ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها توسط SPSS 18 با استفاده از ANOVA و آزمونهای T جفتی، مجذور کای و فریدمن تجزیه و تحلیل شدند(05/0>P). نتایج: از نظر PI، GI یا BOP، اختلاف معنیداری بین سه گروه در هر نقطه زمانی وجود نداشت(05/0< P). طی دوره مطالعه، PI، GI یا BOP تغییرات اندک و عموماً غیر قابل توجهی را نشان دادند. نتیجهگیری: طبق این یافتهها، بلیچینگ با کارباماید پراکساید 15% و 20% اثرات نامطلوبی بر سلامت پریودنتال ندارد. واژگان کلیدی: بلیچینگ دندان، کارباماید پراکساید، شاخص پلاک، شاخص لثه، خونریزی ناشی از پروبینگ
بلیچینگ دندان
کارباماید پراکساید
شاخص پلاک
شاخص لثه
خونریزی ناشی از پروبینگ
2019
10
23
393
402
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99159_7f326d87bd82229ed5e97f77bd264aa6.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
ارزیابی اندیکاسیون های ارجاع برای اکوکاردیوگرافی جنینی در زنان باردار ارجاع داده شده به بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان حضرت معصومه(س) در زمستان 1396
مصطفی
واحدیان
مریم
یوسفی
ابوطالب
محمدی
سجاد
رضوان
عنایت اله
نوری
غلامرضا
رضایی
محمد حسین
ارجمند نیا
زمینه و هدف: اکوکاردیوگرافی جنینی یک تکنیک تصویربرداری برای تشخیص آنومالی قلبی جنین است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اندیکاسیون های ارجاع اکوکاردیوگرافی جنینی در زنان باردار ارجاع داده شده به بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان حضرت معصومه (س)در زمستان 1396 انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی تحلیلی بود. در این مطالعه اطلاعات 230 زن باردار وارد چک لیست شد. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 اطلاعات مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: شایع ترین اندیکاسیون ارجاع برای اکوکاردیوگرافی جنینی، شک به CHD در سونوگرافی(نقایص قلبی)(21.7%)با غالبیت فوکوس اکوژن و کمترین فراوانی مربوط به بیماریهای مادر(2.2%) بود. 91.7% تشخیص های بعد از اکوکاردیوگرافی نرمال و 8.3% غیرنرمال گزارش شد. بین ریتم قلب جنین و نرمال یا غیر نرمال بودن تشخیص بعد از اکوکاردیوگرافی ارتباط معناداری وجود داشت(p=0.02). بین متغیرهای سن مادر(p=0.22)، نوبت حاملگی(p=0.97)، سن جنین(هفته)(p=0.76)، جنسیت جنین(p=0.30)، تعداد ضربان قلب جنین(p=0.08)، سایز NT(p=0.24)، دیابت مادر(p=0.98)، وضعیت جفت(p=0.93)، سابقه بیماری مادرزادی در خانواده(p=0.13) و بیماری خاص در مادر(p=0.98) با تشخیص بعد از اکوکاردیوگرافی ارتباطی مشاهده نشد. نتیجه گیری: اکوکاردیوگرافی جنینی یک روش غیرتهاجمی مناسب برای تشخیص زودهنگام بیماریهای مادرزادی قلب می باشد که انجام آن نه تنها در باردارهای های پرخطر بلکه حتی در بارداری های کم خطر نیز مناسب می باشد.
اندیکاسیون
اکوکاردیوگرافی جنینی
زنان باردار
2019
10
23
369
377
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99247_8d64f6f9ed427e864cf66fc4bd3712ad.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
آزمونهای عملکردی بهعنوان ابزار تمایزی برای افراد با و بدون بیثباتی مزمن مچ پا
عین اله
نادری
عین اله
سکینه پور
امیرحسین
هاشمیان
ابراهیم
درتاج
زمینه و هدف: با توجه به ارتباط بیثباتی مزمن مچ پا با بیثباتی پوسچر و اهمیت شناخت ورزشکاران مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا برای کلینیک های توانبخشی، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی آزمونهای عملکردی بهعنوان ابزار تمایزی برای افراد با و بدون بیثباتی مزمن مچ پا صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه به صورت مورد-شاهدی یر روی ورزشکار (20 ورزشکار مبتلا به آسیب مزمن مچ پا و 20 ورزشکار سالم) صورت گرفت. به منظور تمایز ورزشکاران مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا از ورزشکاران سالم، آنها 5 آزمون عملکردی شامل؛ آزمون هشت لاتین، آزمون جهش به طرفین، آزمون لیلی مربع، آزمون پرش زیگزاگ برای مسافت، آزمون پرش تک برای مسافت را اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون باز آزمایی، ضریب همبستگی و تی مستقل در سطح معنیداری 05/0>P استفاده شد. یافته ها: ورزشکاران مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا نسبت به ورزشکاران سالم عملکرد ضعیف تری را نشان دادند. بین شرکت کنندگان مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا و شرکت کنندگان سالم در انجام آزمونهای عملکردی تفاوت معنی داری مشاهده شد(05/0>P). ارتباط معنی داری بین بیثباتی مچ پا و آزمونهای هشت لاتین (67/0=ICC، 001/0>P)، جهش به طرفین(75/0=ICC، 001/0>P)، پرش مربع(51/0=ICC، 001/0> P و پرش زیگزاگ (82/0=ICC، 001/0>P) مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد آزمونهای عملکردی (آزمون هشت لاتین، آزمون جهش به طرفین، آزمون لیلی مربع، آزمون پرش زیگزاگ برای مسافت، آزمون پرش تک برای مسافت)، ابزار مناسبی برای شناخت افراد مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا از افراد سالم هست.
بیثباتی مزمن مچ پا
آزمونهای عملکردی
بیثباتی پوسچر
2019
10
23
355
367
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99249_fa6f2b3bab21f298328c5e76e65856d2.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
بررسی اثر ضدقارچی زاج سفید (آلوم) بر روی رشد قارچ های کاندیدا آلبیکنز و کاندیدا ترپوکالیس به صورت آزمایشگاهی
فاطمه
بابادی
حسین
ملک زاده
منصور
امین
فاطمه
سویطی
هدف: کاندیدا آلبیکنز و کاندیداترپوکالیس شایعترین عوامل اتیولوژیک بیماری های قارچی هستند. باتوجه به اینکه مقاومت قارچ ها نسبت به تعدادی از داروهای ضد قارچی افزایش یافته و بسیاری از این داروها سمی و گران قیمت هستند، بررسی اثر فرآورده های طبیعی مانند زاج سفید که نمکی معدنی است بر این قارچ ها ضروری است.هدف این مطالعه بررسی اثر زاج سفید بر ممانعت از رشد کاندیدا آلبیکنز و کاندیدا ترپوکالیس در شرایط آزمایشگاهی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی به روش modified E. test، از زاج سفید محلول هایی با غلظت 8 ، 4 ، 2 ، 1 ، 5/0 ،25/0 و 125/0 گرم در 100 میلی لیتر تهیه شده و از هر رقت 10 میکرولیتر در دیسک هایی که بصورت خطی بر روی محیط کشت تلقیح شده با قارچ هدف قرار داده شده بود ریخته شد، سپس به مدت 24 ساعت به دلیل سرعت رشد پایین این قارچ ها ,پتری ها در 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند و حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) محاسبه شده است. لازم به ذکر است که آزمایش سه بار تکرار و میانگین گرفته شده است.نتایج:زاج سفید باعث مهار رشد کلونی های کاندیدا آلبیکنز و کاندیداترپوکالیس می شود. MIC برای کاندیدا آلبیکنز و کاندیداترپوکالیس به ترتیب ( mg/ml 13/0) و(mg/ml 06/0)بدست آمد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از زاج سفید می تواند درمان جانبی مناسبی در از بین بردن عفونت های مرتبط با کاندیدا آلبیکنز و کاندیداترپوکالیس در طرح درمان های دندانپزشکی باشد.
زاج سفید
آلوم
کاندیدا آلبیکنز
کاندیدا ترپوکالیس
کنترل عفونت
2019
10
23
403
414
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99255_0e77e27870181ebd5c9983fbe3380e73.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
اثربخشی زوجدرمانی تلفیقی مبتنی بر پذیرش بر آشفتگی رابطه و بخشودگی زوجهای با همسر دارای علائم شخصیت وسواس
فاطمه
بهرامی
کوروش
گودرزی
محمد
عسگری
فرزانه
احمدی
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوجدرمانی مبتنی بر پذیرش بر آشفتگی رابطه و بخشودگی زوجها با همسر دارای علائم شخصیت وسواس میباشد. روششناسی: جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین دارای علائم اختلال شخصیت وسواس تهرانی مراجعهکننده به دفتر معاونت فرهنگی اجتماعی منطقه ۱۵ شهرداری بخش مشاوره، شهر تهران که تا سال 1395 حداقل یک سال از زندگی مشترک آنها گذشته میباشد. از افراد مراجعهکننده به مراکز مشاوره خانواده شهر تهران 20 زوج که تمایل به شرکت در پژوهش را داشتند، بهصورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل بهصورت تصادفی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامهی بخشودگی، مقیاس آشفتگی زناشویی و ارتباطی و پرسشنامه وسواس فکری - عملی مادسلی میباشد که توسط آزمودنیها در دو مرحله (پیشآزمون و پسآزمون) تکمیل شدند. گروه آزمایش 12 جلسه برنامه آموزشی زوجدرمانی تلفیقی مبتنی بر پذیرش را دریافت کرد. یافتهها: نهایتا دادههای جمعآوریشده توسط آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل نشان میدهد که زوجدرمانی تلفیقی مبتنی بر پذیرش برآشفتگی و بخشودگی زوجین دارای همسر اختلال وسواس مؤثر بوده است (p<0/001). بحث و نتیجهگیری: لذا میتوان از این زوجدرمانی در دادگاههای خانواده و سازمان بهزیستی برای بهبود روابط زوجین بهره برد.
آشفتگی رابطه
بخشودگی زوجها
درمان مبتنی بر پذیرش
اختلال شخصیت وسواس
2019
10
23
379
392
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99278_69a32cde7c42fd832908bc0fddb49164.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
مقایسه تأثیرلحظهای کفیگوهای خارجی و بریس نرم بر شاخصهای کنترل وضعیتی پویا درافراد مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا
ناهید
ریاحی
شاهین
گوهرپی
غلامحسین
نساج
مجید
روانبخش
محمدحسین
حقیقی زاده
زمینه و هدف: علیرغم شیوع آسیب پیچخوردگی مچ پا، مطالعات کافی در زمینه سازوکار اثرات حسی و تغییر الگوی اعمال نیروی حمایتکنندههای خارجی مچ پا، بر روی فرآیندهای حسی- حرکتی و کنترل وضعیتی، در مجموعه مچ پای افراد آسیبدیده انجام نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر کفی گوهای خارجی و بریس نرم، بر کنترل وضعیتی پویا در افراد با بیثباتی عملکردی مچ پا و افراد سالم میباشد. روش بررسی: 30 فرد مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا در دو گروه 15 نفره کفی گوهای خارجی و بریس نرم و 15 فرد سالم به عنوان گروه کنترل، در این مطالعه شرکت کردند. بررسی کنترل وضعیتی، با و بدون حمایت کننده خارجی، به وسیله سیستم ثباتی بایودکس، در سطح سختی 5 انجام گرفت. یافتهها: در افراد مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا، بعد از استفاده از کفی گوهای خارجی، شاخص کلی محدوده ثبات (03/0=p) ، همچنین شاخص سمت راست محدوده ثبات (04/0=p)، به طور معنیداری افزایش یافته بود و در شاخص محدوده ثبات سمت چپ اختلاف آماری معنیداری مشاهده نشد. اثر استفاده از بریس نرم بر شاخصهای محدوده ثبات معنیدار نبود. نتیجهگیری: به نظر میرسد که با تغییر الگوی اعمال نیرو و کاهش استرس بر بافتهای آسیبدیده به دنبال استفاده از کفی گوهای خارجی، میتوان کنترل وضعیتی پویا را در این افراد بهبود داد و از پیچخورگیهای بعدی نیز پیشگیری کرد.
واژگان کلیدی: بیثباتی عملکردی مچ پا
سیستم ثباتی بایودکس
کفی گوهای خارجی
بریس نرم
2019
10
23
329
338
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99394_b7a1b8abb751068c97b29189ba59757b.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
ارزیابی ابعاد فضاهای هوایی فوقانی در افراد دارای آدنوئید هایپرتروفیک و افراد سالم در دانشکده دندانپزشکی اهواز
محمد
ویسی
زمینه و هدف: با توجه به ارتباط هایپرتروفی آدنوئید با بیماریهای های مختلف، تشخیص به موقع آن با یک روش ساده، ارزان و کم خطر به جای آندوسکوپی بینی ضروری به نظر می رسد.در تحقیق حاضر ابعاد فضاهای نازوفارنکس ،اوروفارنکس و هیپوفارنکس در دو گروه دارای آدنوئید هایپرتروفیک و گروه فاقد آدنوئیدهایپرتروفیک با رادیوگرافی لترال سفالومتری محاسبه گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ،تحلیلی رادیوگرافی های دیجیتال لترال سفالومتری ازآرشیو بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی جندی شاپور در سال ۱۳98 انتخاب شدند. همه کلیشه های واجد شرایط از نظر وجود یا عدم وجود آدنوئید هایپرتروفیک بررسی شده و به دو گروه دارای آدنوئیدهایپرتروفیک( ۱۲۷ نفر، ۶۶ پسرو ۶۱ دختر) و فاقد آدنوئیدهایپرتروفیک( ۱۰۲ نفر )تقسیم شدند. ابعاد فضاهای مورد نظر در هردو گروه محاسبه گردیدند. در گروه افراد دارای آدنویید هایپرتروفیک ،اندازه آدنویید و سپس نسبت آدنویید به نازوفارنکس محاسبه گردید. یافته ها: بین فضاهای مورد بررسی در هر دو گروه اختلاف معنی داری وجود داشت. در افراد دارای آدنوئید هایپرترو فیک،فضاهای هایپوفارنکس ونازوفارنکس از نظر آماری همبستگی مثبت معنی داری با متغیر سن داشتند.ولی با جنسیت افراد ارتباط معنی داری نداشت.بین اندازه آدنویید و سن همبستگی معنی داری وجود داشت ولی پسران و دختران از نظرآدنویید اختلاف معنی داری نداشتند.نسبت آدنوئید به نازوفارنکس در گروههای سنی و جنسی مختلف ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: مطالعه حاضر بیانگر این است که رادیوگرافی لترال سفالومتری به تنهایی قادر به تشخیص افراد آدنوئید هایپرتروفیک نمی باشد ولی می تواند همراه با تاریخچه و علایم بالینی به تشخیص بیماری کمک نماید.
آدنوئید هایپرتروفی
نازوفارنکس
لترال سفالومتری
2019
10
23
319
328
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99583_25d4631b6e146b2c4f19f7507470da27.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
مقایسه میزان بروز ترومبوز وریدی و آمبولی ریوی در دو روش ترمیم و لیگاسیون ورید پوپلیته در موارد تروما به ورید پوپلیته مراجعه کننده به بیمارستان گلستان اهواز
ایرج
نظری
سید مسعود
موسوی
خلیل
کاظم نیا
سید محمد
صالحی بهبهانی
چکیده مقدمه: ترمیم و لیگاسیون ورید پوپلیته دو رویکرد درمانی ورید در بیماران تردمایی است کد عروق آنها هم دیگر است. ما در بین مطالعه میزان بروز آمبولی ریوی و ترومبوز عمقی وریدی را به دنبال این دو روش در درمان بیماران بررسی کردیم. روش ها و مواد: از آذرماه 1396 تا آذر ماه 1397 تعداد 60 بیمار با آسیب ورید پوپلیته در دو گروه لیگاسیون ورید پوپلیته (30=n) و گرافت اینترپوزیشن ورید صافن (30=n) تحت جراحی قرار گرفتند. همه بیماران تحت سونوگران کالر داپلر اندله های تحتانی و C7 آنژیوگران جهت تأیید آمبولی ریوی قرار گرفتند. نتایج: DVT در 5 نفر (7/16%) از بیماران گروه لیگاسیون ورید و 3 نفر (10%) از گروه ترمیم ورید رخ داد. که این اختلاف معنی دار نبود (61/90=P). آمبولی ریوی در 2 نفر (7/6%) از بیماران گروه لیگاسیون ورید و 8 نفر (7/26%) از بیماران گروه ترمیم ورید دیده شد. این اختلاف معنی دار بود (001/0=P). میزان بروز آمپوتاسیون اندام آسیب دیده 10% در گروه لیگاسیون ورید در مقابل 7/6% در گروه ترمیم ورید بود. این اختلاف معنی دار نبود (22/0=P). اختلاف معنی داری بین میزان بروز عفونت زخم در بیماران که تحت لیگاسیون ورید قرار گرفته بودند و آنهایی که تحت ترمیم ورید قرار گرفته بودند (10% در مقابل 7/6%، 38/0=P). نتیجه گیری: اگر چه در مطالعه ی ما میزان بروز آمبولی ریوی در ترمیم ورید پوپلیته بیشتر از لیگاسیون ورید بود ولی استفاده
"ورید پوپلیته"
"ترمیم ورید"
"لیگاسیون ورید"
"ترومبوز عمقی ورید"
" آمبولی ریوی"
2019
10
23
415
424
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99584_241c4304e634c4b03ced8cf9656f4fe3.pdf
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-052X
1398
18
4
بررسی ارزش تشخیصی اسید اوریک و PRO BNP در تشخیص فشارخون ریوی در بیماران اسکلرودرمی
محمد حسن
ریحانپور
با توجه به اهمیت تشخیص زودهنگام هایپرتنشن شریان ریوی (PAH) در بیماران اسکلرودرمی و شناخت روش های غیرتهاجمی و در دسترس، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین سطح سرمی اوریک اسید و pro-BNP با PAH در بیماران اسکلرودرمی انجام شد. روش کار: مطالعه به صورت کنترل-موردی بر روی 112 بیمار مبتلا به اسکلرودرمی مراجعه کننده به بخش روماتولوژی بیمارستان گلستان اهواز در سال 1397 انجام شد. بیماران در دو گروه دارای هایپرتنشن ریوی (فشار سیستولیک شریان پولمونر بیشتر mmHg 40) (38=n) و بدون هایپرتنشن ریوی (بدون علائم PAH) (74=n) وارد مطالعه شدند. از تمام بیمارانcc 5 خون وریدی جهت ارزیابی سطوح سرمی pro-BNP و اوریک اسید گرفته شد. نتایج: میانگین سطح سرمی اوریک اسید در گروه اسکلرودرمی با PH به طور معنادار بیشتر بود (05/0>P). اگرچه سطح سرمی pro-BNP در گروه اسکلرودرمی با PH بیشتر بود اما دو گروه از نظر آماری تفاوت معنادار نداشتند (05/0<P). Cut-off point اسید اوریک و pro-BNP به ترتیب (mg/dl) 6 و (pg/ml) 80 بدست آمد. حساسیت اسید اوریک برای تشخیص P.HTN در بیماران اسکلرودرمی برابر با 79/65%، ویژگی 13/85%، ارزش اخباری مثبت 59/71% و ارزش اخباری منفی 83/45% بدست آمد. حساسیت pro-BNP برای تشخیص P.HTN در بیماران اسکلرودرمی برابر با 68/73%، ویژگی 32/74%، ارزش اخباری مثبت 57/59% و ارزش اخباری منفی 62/84% بدست آمد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده قابلیت کاربرد pro-BNP و اسید اوریک در غربالگری و تشخیص هایپرتنشن ریوی در بیماران مبتلا به اسکلرودرمی می باشد.
کلمات کلیدی: اسکلرودرمی
هایپرتنشن ریوی
اوریک اسید سرمی
pro-BNP
2019
10
23
339
346
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_99631_41835ce0df7334c5838f7828d77ed7e7.pdf