دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
03
21
روش های مرسوم و مولکولی تعیین حساسیت دارویی ایزوله های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم
1
4
FA
مسعود
کیخا
گروه میکروب شناسی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
masoudkeikha@outlook.com
10.22118/jsmj.2017.46245
بیماری سل یکی از مهم ترین بیماری های عفونی در بین انسان ها می باشد همه گیری های ایدز و ظهور سویه های مقاوم به داروی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس از مهم ترین مشکلات ریشه کنی این بیماری محسوب می شود، استفاده از تست های تعیین حساسیت دارویی نه تنها موجب تجویز رژیم دارویی صحیح و درمان مؤثر بیماران مبتلا به سل مقاوم به دارو شده، بلکه به عنوان یکی از مهم ترین راهکارها جهت شناسایی، کنترل و پیشگیری از گسترش سویه های مقاوم به داروی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در سطح جامعه می شود(1). این مطالعه با هدف ارائه توضیحاتی در خصوص انواع روش های تعیین حساسیت دارویی سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس صورت گرفت. بیماری سل یکی از مهم ترین بیماری های عفونی می باشد، گرچه این بیماری در بیشتر موارد ریه ها را درگیر می کند ولی می تواند کلیه ارگان های بدن را درگیر نماید، امروزه از هر سه نفر در جهان، یک نفر آلوده به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس می باشد به طوریکه در هر ثانیه یک نفر جدید نیز به جمعیت افراد آلوده به باسیل سل اضافه می شود، نکته قابل تأمل اینکه 50 میلیون نفر از این افراد آلوده با باسیل سل مقاوم به چند دارو (MDR-TB) می باشند(2-1).
سل,مایکوباکتریوم توبرکلوزیس,مقاومت آنتی بیوتیکی,روش های مولکولی
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46245.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46245_39d685c6161c303f63565b3c84167a4d.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
03
21
تشخیص زودهنگام آسیب شنوایی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2
5
12
FA
آرش
بیات
گروه شنوایی شناسی، مرکز تحقیقات شنوایی، بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
arashbayat2004@yahoo.com
پریسا
حیدری
عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، مرکز تحقیقات اسکلتی-عضلانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
hdr.parisa@gmail.com
حاجیه بی بی
شهبازیان
پژوهشکده سلامت، ﻣﺮﮐز تحقیقات دیابت، ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ جندﻱ ﺷﺎﭘﻮﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ، اهواز، ایران
سارا
حیدری
مرکز استعدادهای درخشان، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
10.22118/jsmj.2017.46255
<strong>زمینه و هدف</strong><strong>:</strong> ابتلا به دیابت شیرین می تواند منجر به آسیب اندام های مختلف بدن از جمله سیستم شنوایی گردد. ارزیابی حساسیت شنوایی این بیماران در فرکانس های مرسوم ادیومتری اصوات خالص (PTA) نتایج متغیری را در پی داشته است. از این رو هدف از مطالعه حاضر ارزیابی حساسیت شنوایی این بیماران با استفاده از آزمون ادیومتری فرکانس های بالا (HFA) بود تا از این طریق بتوان شروع زودهنگام آسیب شنوایی را در این گروه بیماران تشخیص داد.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> این مطالعه مقطعی تحلیلی روی 30 فرد با حساسیت شنوایی طبیعی (گروه کنترل) و 30 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 (گروه بیمار) در محدوده سنی 20 تا 50 سال صورت پذیرفت. کلیه شرکت کنندگان تحت ارزیابی های PTA (8000-250 هرتز) و HFA (16000-10000 هرتز) قرار گرفتند.<br /> <strong>یافته ها: </strong>میانگین آستانه های PTA اختلاف آماری معناداری را در محدوده فرکانسی 4000-250 هرتز بین دو گروه نشان نداد و تنها در فرکانس 8000 هرتز این اختلاف معنادار بود. میانگین آستانههای HFA در بیماران دیابتی به طور معناداری بیشتر از افراد با شنوایی طبیعی بودند (05/0 P<). میانگین سطح FBS نیز همبستگی معنا داری را با میزان کاهش شنوایی بیماران مبتلا حین ارزیابی HFA نشان داد (ضریب همبستگی پیرسون: 77/0).<br /> <strong>نتیجهگیری:</strong> علارغم حساسیت شنوایی طبیعی در محدوه فرکانسی مرسوم ادیومتری در بیماران دیابتی، این گروه بیماران آسیب شنوایی حسی-عصبی دو طرفه ملایم را حین ارزیابی HFA نشان می دهند. از این رو انجام ارزیابی HFA به عنوان یک رویکرد بالینی مفید در تشخیص زودهنگام آسیب شنوایی بزرگسالان مبتلا به دیابت پیشنهاد میگردد.
آسیب شنوایی,بزرگسال,ادیومتری اصوات خالص,دیابت ملیتوس نوع 2
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46255.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46255_cd50aec58000a6e51918111394b77a28.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
05
29
مقایسه پاسخ سرمی ایمونوگلوبولین های A،G،M و کورتیزول متعاقب فعالیت های مقاومتی و تناوبی شدید
13
23
FA
صدیقه
کرم پور
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
s.karampour@ut.ac.ir
روح اله
ولی زاده
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد امیدیه، دانشگاه آزاد اسلامی، امیدیه، ایران
hdr.parisa@gmail.com
مهری
درخشان نژاد
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
زهره
هدایت منش
گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران
journal_ajums@yahoo.com
10.22118/jsmj.2017.46256
<strong>زمینه و هدف:</strong> فعالیت ورزشی و نوع تمرین فاکتورهایی هستند که بر سیستم ایمنی تاثیر می گذارند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه پاسخ سرمی ایمونوگلوبولین های A،G،M و کورتیزول متعاقب فعالیت های مقاومتی و تناوبی شدید بود.<br /> <strong>روش بررسی: </strong>در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد 10 کاراته کا نخبه (میانگین سنی 2/76±10/22، قد43/5±175/80، وزن9/06±74/32، شاخص توده بدنی 2/08±23/91، چربی بدن42/4±36/16و حداکثر اکسیژن مصرفی47/2±77/58) به صورت داوطلبانه شرکت کردند. ابتدا آزمودنی ها یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت 85 تا 95% یک تکرار بیشینه، و دو هفته بعد یک فعالیت اینتروال با شدت 85 تا 95% ضربان قلب ذخیره بیشینه را انجام دادند. قبل و بلافاصله پس از هر جلسه فعالیت، نمونهگیری خون از آزمودنیها بهعمل آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون های کولموگروف- اسمیرنف، t همبسته و آنوا مکرر 2×2 با سطح معناداری(0/05=> P ) استفاد گردید.<br /> <strong>یافتهها:</strong> پس از فعالیت تناوبی شدید افزایش معناداری در مقادیر کورتیزول (0/035=P) و (IgM (0/045=P مشاهده شد. با این وجود، کاهش معناداری در مقادیر IgA )(P=0/002 و IgG(001/0=P) مشاهده گردید. افزایش معناداری در مقادیر کورتیزول(0/024=P) و کاهش معناداری در مقادیر IgA (P=0/047)، IgG P=0/004) و (IgM (P=0/046 متعاقب فعالیت مقاومتی مشاهده شد.<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> به نظر می رسد که فعالیت تناوبی شدید میتواند به عنوان تقویت کننده سیستم ایمنی مورد توجه قرار گیرد.
سیستم ایمنی,ایمونوگلوبولین,کورتیزول,فعالیت تناوبی,فعالیت مقاومتی
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46256.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46256_3ad565d945057edf552969647eb61156.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
03
06
مقایسه تاثیر شش هفته تمرین تداومی و تناوبی بر برخی از شاخصهای سیستم ایمنی مردان سالم غیر ورزشکار
25
34
FA
مهدی
بوستانی
گروه تربیت بدنی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، اهواز، ایران
bostanim@yahoo.com
حامد
رضایی نسب
تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
10.22118/jsmj.2017.46437
<strong>زمینه و هدف:</strong>دستگاه ایمنی یکی از دستگاه های مهم در حوزه سلامت است که ازعوامل متعددی تاثیر می پذیرد. هدف مطاله حاضر، مقایسه تاثیر شش هفته تمرین تداومی و تناوبی بر برخی از شاخص های سیستم ایمنی دانشجویان مرد سالم غیر ورزشکار بود.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> جامعه آماری این تحقیق دانشجویان مردسالم غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بودند که تعداد 30 نفر از آنها با دامنه سنی 45/2±50/23 سال و وزن 60/9±68 کیلوگرم به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفره (تمرین تداومی و تناوبی) قرار گرفتند. گروه تمرین تناوبی 5 وهله فعالیت 3 دقیقه ای بر روی دوچرخه کارسنج با شدت 80 درصد VO<sub>2</sub>max و گروه تمرین تداومی 30 دقیقه فعالیت بر روی دوچرخه کارسنج با شدت 60 درصد VO<sub>2</sub>max به مدت شش هفته( 3 جلسه در هفته) انجام دادند. نمونه خونی قبل و 24 ساعت بعد از دوره تمرینی جهت ارزیابی شاخص های ایمنی جمع آوری شد.<br /> <strong>یافته ها:</strong>یافتهها نشان داد که تفاوت معنی داری بین تغییرات میزان نوتروفیل ها در دو گروه وجود دارد(0/05>p). ولی بین تغییرات میزان لکوسیت ها، لنفوسیت ها، ائوزینوفیل ها، مونوسیت ها و بازوفیل ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد(0/05<p).<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> بر اساس نتایج حاضر میتوان نتیجهگیری کرد، با توجه به اینکه کاهش و یا افزایش معنی دار شمار لکوسیت ها میتواند زمینه را برای بروز التهاب یا عفونت ایجاد کند، تمرینات ورزشی می توانند با ثابت نگه داشتن شاخص های عملکرد ایمنی تا حدودی در سلامت این دستگاه و نیز دستگاه قلب عروقی موثر باشند.
سیستم ایمنی,تمرین تداومی,تمرین تناوبی
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46437.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46437_5e54cbbb2bbd81aea43988c8ba25a40f.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
03
21
مقایسه میزان آلودگی فوتونی تولید شده بوسیله یک شیلد داخلی انعطاف پذیر بدون سرب در مقایسه با شیلد سربی برای باریکه های الکترونی Mev 6 و 9 شتاب دهنده Varian 2100 C/D
35
44
FA
محمدجواد
طهماسبی بیرگانی
گروه فیزیک پزشکی و رادیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
منصور
ذبیح زاده
گروه فیزیک پزشکی و رادیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
سعیده
علی اکبری
گروه فیزیک پزشکی و رادیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
aliakbarisaeedeh@gmail.com
ندا
عبدالوند
کارشناس بخش رادیوتراپی بیمارستان گلستان اهواز، ایران
آذین
شمس
کارشناس بخش رادیوتراپی بیمارستان گلستان اهواز، ایران
10.22118/jsmj.2017.46278
<strong>زمینه و هدف: </strong>در دههای اخیر از کد مونت کارلو در زمینه رادیوتراپی استفاده زیادی شده است.در این مطالعه سعی شده است تا آلودگی فوتونی ناشی از سرب و شیلد داخلی با ترکیب جدیدی که بدون سرب و قابل انعطاف بوده مورد بررسی قرار گیرد.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> برای ارزیابی آلودگی فوتونی ناشی از حضور این ماده جدید با ترکیب ،70%W، 61/18% Ni و 39/11% C در میدانهای الکترونی از کد MCNPX 2.6.0 جهت شبیه سازی شتابدهندهیVarian 2100 C/D استفاده شد. منحنیهای درصد دوزعمقی روی محور مرکزی و پروفایل دوز برای انرژیهای Mev 9 و 6 محاسبه شده است. در نهایت ضخامت مورد نیاز از ماده جدید با ترکیب مذکور جهت شیلد اندام های داخلی و آلودگی فوتونی ناشی از حضور شیلد بوسیله ی شبیه سازی محاسبه شده است.<br /> <strong>یافته ها: </strong>نتایج نشان میدهد برای داشتن درصد عبور یکسان مانند شیلد سربی، ضخامت شیلد داخلی انعطاف پذیر بدون سرب 2/1 برابر ضخامت شیلد سربی است. در ضمن میزان آلودگی فوتونی شیلد انعطاف پذیر بدون سرب برای دو انرژی MeV 9و6 برابر میزان آلودگی فوتونی سرب است که از لحاظ کلینیکی قابل قبول است.<strong> </strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong>نتایج این مطالعه نشان میدهد که ضخامتی از شیلد با ترکیب 70%W، 61/18% Ni و 39/11% C که درصد عبورش با شیلد سربی برابر است دارای آلودگی فوتونی برابر سرب دارد که از لحاظ کلینیکی قابل قبول است.
آلودگی فوتونی,الکترون تراپی,شبیه سازیMonte Carlo,شیلد داخلی
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46278.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46278_8168b9597d1cd0dabddd92a69a63a9a1.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
05
22
تعیین فاکتور پراکندگی کولیماتور با تصحیح فرمول استرلینگ برای میدان های نامتقارن در پرتودرمانی با فوتون های مگاولتاژ
45
51
FA
محمدجواد
طهماسبی بیرگانی
گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
ناهید
چگنی
0000-0002-6373-5456
گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
chegenin@gmail.com
محمد علی
بهروز
گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
منصور
ذبیح زاده
گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
آمنه
حبیبی
دانشجوی ارشد فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
10.22118/jsmj.2017.46279
<strong>زمینه و هدف:</strong> فاکتور خروجی یک فاکتور مهم، در محاسبه دز بیمار سرطانی در درمان با فوتونهای x مگاولتاژی می باشد.از آنجائیکه در اکثرموارد درمانی، میدان درمانی نامتقارن می باشد، لذا محاسبه این فاکتور با تصحیح فرمول استرلینگ از اهمیت بسزایی برخودار می باشد.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> مطالعه حاضر از نوع پایه، واندازه گیری ها برای دستگاه شتابدهنده زیمنس پریموس پلاس بیمارستان گلستان اهواز با استفاده از اتاقک یونیزاسیون فارمر 6cc انجام شد. میزان فاکتور خروجی را برای میدان های متقارن استاندارد تعیین و منحنی کالیبراسیون فاکتور پراکندگی کولیماتور رسم شد. برای هر میدان مربعی متقارن، می توان تعداد زیادی میدان نامتقارن تعریف کرد. با استفاده از آنالیز تحلیلی و مقایسه با مقادیر اندازه گیری شده برای دستگاه زیمنس، پارامتر تنظیم برای هر میدان مربعی متقارن محاسبه شد. سپس جهت محاسبه فاکتور پراکندگی برای میدان نامتقارن متناظر، به کار گرفته شد. در آخر نتایج محاسبه با مقادیر تجربی مقایسه شد.<br /> <strong>یافته ها:</strong> مقدار پارامتر تنظیم برای میدان متقارن 30×30 و25×25 به ترتیب0.001±0.452 و.0010±0.481 بدست آمد. با احتساب این پارامتر تنظیم برای میدان های نامتقارنی، اختلاف درصد فاکتور پراکندگی محاسبه شده با اندازه گیری حدکثر 0.7 درصد بود.<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> نتایج حاکی از کاهش فاکتور پراکندگی کولیماتور در میدان های نامتقارن نسبت به میدان متقارن نظیرش می باشد. و با دور شدن از مرکز تقارن این کاهش بیشتر می شود. هم چنین با توجه به منحنی کالیبراسیون، با این روش می توان ضلع مربع معادل هر میدان نامتقارنی را بدست آورد.
رادیوتراپی,فاکتور پراکندگی کولیماتور,میدان نامتقارن
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46279.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46279_a47e0e8d1bbb734d74881b15a8ff68d7.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
05
22
گوناگونی ژنتیکی ایزوله های سالمونلا انتریکا سرووار انتریتیدیس جمع آوری شده از مراکز درمانی شهر کرمان با استفاده از روش ERIC-PCR
53
63
FA
ابوالفضل
مقدم
گروه زیست شناسی سلولی مولکولی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
شهرام
نظریان
مرکز تحقیقات زیست شناسی، دانشکده و پژوهشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران
kpnazari@ihu.ac.ir
10.22118/jsmj.2017.46280
<strong>زمینه و هدف:</strong> سالمونلوز یکی از مهمترین بیماری های عفونی مشترک انسان و حیوانات است. <em>سالمونلا انتریتیدیس </em>یکی از رایجترین سروتایپ هایی است که باعث گاستروانتریت در انسان می شود. مطالعات اپیدمیولوژیک و تایپینگ مولکولی سویه های سالمونلا میتواند استراتژی های پیشگیری بیماری های عفونی و اقدامات کنترلی را بهبود بخشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تنوع ژنتیکی سویه های سالمونلا انتریکا سرووار انتریتیدیس جدا شده از نمونه های انسانی به روش ERIC-PCR بود.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> در این مطالعه مقطعی سویه های سالمونلا از بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر کرمان جداسازی شد. شناسایی سویه های انتریتیدیس با استفاده از روش های استاندارد میکروبیولوژی و بیوشیمیایی و سروتایپینگ انجام شد.تایپینگ مولکولی سویه ها با روش ERIC-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.<br /> <strong>یافته ها:</strong> 48 سویه به عنوان سالمونلا انتریکا سرووار انتریتیدیس تائید شد. آنالیزهای ERIC-PCR سویهها را در 13 خوشه دسته بندی کرد(E1-E13). 18 سویه (37. 5 درصد،) با داشتن الگوی مشابه در کلاسترهای E9 و E13 قرار گرفتند.<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> نتایج نشان داد که سویه های سالمونلا انتریتیدیس از نظر ژنتیکی ناهمگون بوده و می توان آنها را به خوشههای مختلف ERIC نسبت داد. نتایج مشخص کرد که ERIC-PCR روشی مناسب برای تماییز ژنوتیپی سویه های جدا سازی شده <em>S.enteritidis</em> است.
سالمونلا انتریتیدیس,تایپینگ مولکولی,ERIC-PCR
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46280.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46280_3b27f167177a9992e962651f175671e4.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
05
22
ارتباط عادات غذایی و شاخص توده بدنی با پوسیدگی دندان درکودکان 6-4 ساله مهدکودک های شهر اهواز
91
102
FA
سودابه
امیری
دانشکده تغذیه پیراپشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ، اروند واحد اهواز، ایران
sodabehamiry@yahoo.com
مسعود
ویسی
دانشکده تغذیه پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
مرتضی
سالکی
دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور از واحد اروند اهواز، اهواز، ایران
محبوبه
رحمانی
دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
محمد حسین
حقیقی زاده
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
10.22118/jsmj.2017.46281
<strong>زمینه و هدف:</strong> با توجه به اهمیت عادات غذایی و نقش احتمالی چاقی در ایجاد پوسیدگی، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط عادات غذایی و شاخص توده بدنی بر پوسیدگی دندان درکودکان 6-4 ساله مهدکودکهای شهر اهواز انجام شد.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> در این مطالعه توصیفی_مقطعی 359 نمونه از بین کودکان 6-4 ساله از هر دو جنس به طور تصادفی خوشه ای از مناطق مختلف انتخاب شدند. پرسشنامه طرح که شامل اطلاعات عمومی و فردی از جمله جنس، سن، تحصیلات و شغل والدین و ... ، پرشسنامه بسامد خوراک کمی شامل 59 ماده غذایی استفاده گردید. BMI و dmft اندازه گیری گردید. از نرم افزار SPSS جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.<br /> <strong>یافته ها:</strong> همبستگی مثبت معنیداری میان شاخص پوسیدگی دندان و شاخص توده بدنی (p<0/0512 , 0/117=r) وجود داشت. همبستگی مثبت معنیداری میان شاخص پوسیدگی دندان و با مصرف شیرکاکائو و شیرهای طعم دار(P=0/016 ,0/127= r)مصرف چربی ها (P=0/27 ,0/117= r) وجود داشت.<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> با افزایش شاخص توده بدنی میزان پوسیدگی دندان افزایش می یابد. بین افزایش مصرف شیرکاکائو، شیرهای طعم دار و چربی ها با افزایش ریسک پوسیدگی دندان رابطه معنی دار مشاهده شد.
پوسیدگی دندان,شاخص توده بدن,عادات غذایی
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46281.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46281_dc37133e0484ec01d91cdf365fc548c9.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
05
22
بررسی اثر آلودگی الکترون بر نحوه توزیع دوز تابش فوتونی در طراحی درمان بیماران سرطانی
65
79
FA
ناهید
چگنی
0000-0002-6373-5456
گروه فیزیک پزشکی و رادیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
chegenin@gmail.com
فرزانه
میرخاقانی
گروه فیزیک پزشکی و رادیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
farzanehmirkhaghani@gmail.com
خدیجه
حسینی
گروه فیزیک پزشکی و رادیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، آهواز، ایران
ساسان
رزمجو
گروه رادیوتراپی و آنکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
رضا
مسکنی
گروه فیزیک پزشکی و رادیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران
مریم
طلائی گماری
دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران
10.22118/jsmj.2017.46282
<strong>زمینه و هدف:</strong> الکترونهای ثانویه نگرانیهایی برای توزیع دوز ایجاد می کنند که به فیلد درمانی و حضور کولیماتورهای چند برگه ای در مسیر حرکت فوتونها بستگی دارد. هدف مقایسه اثر حضور و عدم حضور آلودگی الکترونی بر توزیع دوز با استفاده از توموگرافی کامپیوتری است.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> شتابدهنده واریان(2100C/D) با کدهای Primo و BEAMnrc برای فوتونهایی با انرژی اسمی MV 5.9 شبیه سازی شد. در این مطالعه تومور در ناحیه پشت کره چشم 15 بیمار با تک فیلد پرتوگیری شد.<br /> <strong>یافته ها:</strong> بیشینه عمق انبوهش دوز حجم درمانی در حضور و غیاب آلودگی الکترون به ترتیب در 1.3cm <sup>3 </sup> و2cm <sup>3 </sup><br /> اتفاق افتاد. از نتایج هیستوگرام حجم-دوز 80% دوز در حضور الکترون 05/±90% ولی در غیاب الکترون به 2±80% از حجم چشم راست تقلیل یافت.<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> از اهداف اصلی رادیوتراپی رساندن بیشترین دوز به حجم درمان و حداقل دوز تابش به ارگان در خطر است. در این مورد با حذف آلودگی الکترون درصدی از حجم چشم که 80% دوز را گرفته 10%10% کاهش، اما حجم درمان در 90% دوز گرفته 5% افزایش دارد.
آلودگی الکترون,توزیع دوز,تومور چشم,توموگرافی کامپیوتری
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46282.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46282_f39d7684a97f5b107b5f1e63e764ac41.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
05
22
مقایسه ی دو طرح تراش شولدرو چمفربر تطابق مارجینی کراون های فلدسپاتیک ساخته شده با CAD-CAM
81
89
FA
فرامرز
زکوی
گروه ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
faramarz_za@yahoo.com
نجمه
زرنقاش
گروه ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
ماه
مریخ
گروه ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
mars26phobos@yahoo.com
رقیه
قاسمی
گروه ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
10.22118/jsmj.2017.46283
<strong>زمینه و هدف:</strong> از آنجایی که یکی از مهمترین معیارهای ارزیابی رستوریشنهای ثابت، تطابق مارجینال آنها با دندان است که هم در ایجاد پوسیدگی ثانویه و هم در وضعیت پریودونتال و طول عمر آنها تأثیر زیادی دارد، هدف این مطالعه مقایسه ی دو طرح تراش شولدرو چمفربر تطابق مارجینی کراون های فلدسپاتیک ساخته شده با CAD-CAM میباشد.<br /> <strong>روش بررسی:</strong> این مطالعه ی آزمایشگاهی به وسیله کاربرد 20 دای از جنس استینلس استیل (10 نمونه شولدر و 10 نمونه چمفر) انجام شد. ویژگی دای ها mm7 ارتفاع ،mm 5 قطر و10درجه تقارب دیواره های آگزیال در دو طرح فینیش لاین چمفر 50 درجه (8/0 عمق) و شولدر 90 درجه(mm 1 عمق) بود. سپس 20 قالب پلی وینیل سایلوکسان گرفته شد و با گچ استون تایپ 4 ریخته شد. 20 کراون فلدسپاتیک(cerec blocs ) پرمولر اول با CAD/CAM ساخته شد. هر کراون برروی دای استینلس استیل مربوط به خود قرار داده شد و در زیر استریو میکروسکوپ میزان گپ اندازه گیری شد و داده ها از روش آنالیز آماری دو طرفه ANOVA و آزمون T testمورد بررسی قرار گرفتند.<br /> <strong>یافته ها:</strong> تطابق مارجینی بین دو طرح finishing line بررسی شد میزان گپ مارجین چمفر 2/119±75/595 و میزان گپ مارجین شولدر 2/119±81/656 بوده است.<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> اختلاف مارجین در شولدر بیشتر از چمفر است تست T تفاوت معنی داری را بین گپ مارجینال نشان میدهد(044/0> p).
طرح تراش چمفر,طرح تراش شولدر,میزان گپ
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46283.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46283_8779d589e4fb225216cf9edcfe474a13.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
05
22
سم ریسین: مکانیسم سمیت، روش های تشخیص، درمان و ایمنی زائی علیه آن
103
124
FA
داود
صادقی
مرکز تحقیقات زیست شناسی، دانشکده و پژوهشکده علوم پایه، دانشگاه امام حسین (ع)، تهران، ایران
فیروز
ابراهیمی
مرکز تحقیقات زیست شناسی، دانشکده و پژوهشکده علوم پایه، دانشگاه امام حسین (ع)، تهران، ایران
davudsadeghi64@yahoo.com
مهدی
زین الدینی
پژوهشکده فناوری زیستی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
سید امیر
حسینی
مرکز تحقیقات زیست شناسی، دانشکده و پژوهشکده علوم پایه، دانشگاه امام حسین (ع)، تهران، ایران
s.a.hoseini360@gmail.com
زهره
هدایت منش
دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان، آبادان، ایران
journal_ajums@yahoo.com
10.22118/jsmj.2017.46284
سم ریسین یک گلیکوپروتئین هترودایمر دارای اتصال دی سولفید متشکل از زنجیره سمیA و زنجیره B متصل به سلول می باشد که بواسطه غیرفعالکردن برگشتناپذیر ریبوزومهای یوکاریوتی از طویل شدن زنجیره پلیپپتیدی جلوگیری میکند و در نهایت باعث مرگ سلول میشود. این سم از دانههای گیاه کرچک استخراج می شود و 5-1درصد از وزن دانه خشک را شامل میشود. ریسین یکی از عوامل نگران کننده در دفاع بیولوژیک می باشد بعلت اینکه به آسانی توسط گروهها و اشخاص با تکنیکهایی با تخصص کم و بودجه پایین قابل تهیه است و منبع آن بصورت علف هرز و یا محصول کشت شده در همه کشورها وجود دارد. با توجه به اینکه ریسین به راحتی در بدن انتشار مییابد توسط CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا) به عنوان یک تهدید زیستی کلاس B طبقهبندی شده است. تحقیقات مختلفی برای تشخیص، درمان و ساخت یک واکسن مناسب بر علیه این عامل صورت پذیرفته است. جهت تشخیص مسمومیت ریسین در نمونههای بالینی، از روشهای ایمونولوژیکی برای غربالگری و از تلفیق روشهای کروماتوگرافی و طیف سنجی جرمی برای تائید مسمومیت استفاده میشود. در حال حاضر هیچ درمان ویژه ای برای مسمومیت با ریسین در دسترس نمیباشد اما دو واکسن که شباهت زیادی با زیر واحد A سم دارند، شامل RiVax و RVEc، در حال توسعه هستند. هدف از این مطالعه معرفی سم ریسین، روشهای تشخیص، درمان و کاندیدهای جدید واکسنی آن میباشد.
سم ریسین,روش تشخیص,درمان,توسعه واکسن
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46284.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46284_52464335f3020e5289d75fefa0f4a01e.pdf
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مجله علمی پزشکی جندی شاپور
2252-052X
2252-0619
16
1
2017
05
22
ویژگی های گفتار و زبان در کودک مبتلا به سندرم پارکز وبر: گزارش موردی
125
130
FA
احسان
همتی
گروه گفتار درمان، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
لیلا
اعزازی
گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
علیرضا
آغاز
گروه گفتار درمان، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سعیده
مؤیدفر
گروه گفتار درمان، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
بیژن
شفیعی
0000-0003-0868-6273
مرکز تحقیقات اختلالات ارتباطی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
shafiei_al@yahoo.com
10.22118/jsmj.2017.46285
پارکز وبر یک سندرم ارثی غیر رایج است که منجر به ناهنجاری در اتصالات سرخرگی-سیاهرگی و مویرگ های پوستی شده و همچنین منفذهایی در بافت های اسکلتی و نرم به وجود می آورد و باعث هایپرتروفی این بافت ها می شود. این گزارش، بیان ویژگی های گفتار و زبان در دختر 7 ساله مبتلا به سندرم پارکز وبر است که از طریق مصاحبه با والدین و مشاهده بالینی کودک ثبت شده است. خزانه واژگانی کودک کمتر از پنجاه واژه و میانگین طول گفته وی نیز دو کلمه بوده و همچنین خطاهای تولیدی نظیر حذف و خرابگویی نشان داد. از طرفی به نظر می رسد، وجود تاخیر و نیز اختلال گفتار و زبان در این کودک، علاوه بر وجود سندرم، مربوط به برخی مشکلات بروز یافته شده پس از تولد می باشد که مهمترین آنان شامل تشنج، زردی و نارسایی اکسیژن به مغز هستند. هدف از ارائه این گزارش، بیان ویژگی های گفتار و زبان در یک بیمار مبتلا به سندرم پارکز وبر بود.
سندرم پارکز وبر,گفتار,زبان
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46285.html
https://jsmj.ajums.ac.ir/article_46285_c2bab968a891ba499bac5ab847dac2de.pdf