گلومرولواسکلروز فوکال و سگمنتال (FSGS)یکی از علل شایع سندرم نفروتیک در افراد بالغ و اطفال میباشد. این بیماری ممکن است بدون علت مشخص (اولیه یا ایدیوپاتیک) و یا ثانویه به آسیب قبلی گلومرولی (ثانویه) ایجاد گردد. در درمان این بیماری افتراق نوع اولیه از نوع ثانویه مهم است، چرا که درمان با تضعیفکنندههای سیستم ایمنی در بیشتر بیماران با نوع اولیه و نه نوع ثانویه اندیکاسیون دارد. بیماران مبتلا به FSGS اولیه درمان نشده که با پروتئینوری در حد نفروتیک (بیش از 5/3 گرم در روز) و هیپوآلبومینمی مراجعه کردهاند به طور تیپیک به سمت بیماری مرحلۀ پایانی کلیه پیشرفت مینمایند. به نظر میرسد که FSGS اولیه در 80-40 درصد موارد به پردنیزولون با دوز 1mg/kg/day (حداکثر دوز 80-60 میلیگرم در روز) پاسخ میدهد. البته معمولاً برای ایجاد رمیسیون در این بیماران، دورۀ طولانی درمان با استروئید برای حداقل 16- 12 هفته لازم است. به طور شایع در بیماران عود کننده و یا مقاوم به استروئید، از سیکلوسپورین با دوز تقریبی 4mg/kg/day -2 که در دو دوز منقسم داده میشود به همراه با دوز پایین پردنیزولون (حداکثر 15 میلیگرم در روز) استفاده میشود. به علاوه از سایر داروها مانند سیکلوفسفاماید و مایکوفنولیت مفتیل نیز در بیماران مقاوم به استروئید و یا عود کننده با درجات متفاوتی از پاسخ استفاده شده است.