%0 Journal Article %T مقایسة اثر افزودن الانزاپین در مقابل پرفنازین بر درمان نگهدارندة بیماران دو قطبی نوع یک %J مجله علمی پزشکی جندی شاپور %I دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز %Z 2252-052X %A فخری, احمد %A بوستانی, حاتم %A پزشکی, عباس %A نظری‌نسب, معصومه %A حق‌‌دوست, محمدرضا %D 2012 %\ 03/20/2012 %V 11 %N 1 %P 49-56 %! مقایسة اثر افزودن الانزاپین در مقابل پرفنازین بر درمان نگهدارندة بیماران دو قطبی نوع یک %K اختلال دو قطبی %K پرفنازین %K الانزاپین %K معیار نمره‌دهی مانیای یانگ %R %X زمینه و هدف: اختلال دو قطبی از شایع­ترین اختلالات روان­پزشکی است. میزان شیوع آن در کل جمعیت، یک درصد می­باشد. این اختلال به­طور شایع در دوران جوانی شروع می­شود. 25 تا 50 درصد بیماران حداقل یک بار برای خودکشی تلاش جدی کرده­اند. با توجه به لزوم درمان نگه­دارنده و کاهش هزینه­ها برای بیمار، این مطالعه به مقایسة اثر داروی پرفنازین در مقابل الانزاپین در درمان نگه­دارنده بیماران می­پردازد. روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله­ای می­باشد که روی 40 نفر از بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک 16 تا 50 سال که بر روی درمان نگه­دارنده بودند، به­مدت 6 هفته انجام شد. این بیماران در سال 1389 به درمانگاه اعصاب و روان بیمارستان گلستان اهواز مراجعه کرده بودند. شدت علایم با استفاده از معیار نمره­دهی مانیای یانگ در بدو ورود و هفته­های 3 و6 مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. داده­ها توسط نرم­افزار SPSS  تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: در هر دو گروه پرفنازین و الانزاپین علایم در انتهای مطالعه نسبت به ابتدای مطالعه تفاوت معنادار داشته است (000/0P= برای الانزاپین و001/0 P= برای پرفنازین). میزان بهبودی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشته است. نتیجه­گیری: میزان بهبودی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشته است. که در تفسیر آن می­توان به دورة کوتاه مطالعه و نمونة کم و استفاده از آنتی­سایکوز در کنار تثبیت­کنندة خلق اشاره کرد. %U https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49407_5442451669e08b29d1a846b33d73f02c.pdf