@article { author = {Moghbel, Abdolhossein}, title = {Evolution of Medicine and Pharmacy in the World 1 - From Mesopotamia to Jundishapur}, journal = {Jundishapur Scientific Medical Journal}, volume = {12}, number = {5}, pages = {453-465}, year = {2013}, publisher = {Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences}, issn = {2252-052X}, eissn = {2252-0619}, doi = {}, abstract = {The historians divided the evolution of sciences including medical and pharmaceutical sciences into three stages of Antiquity, Middle age and Modern Europe. The first stage (Antiquity) which called Paleolithic, covers all human pre-civilization (Cave-Dwelling) and before Christ terms. The second or middle stage is related to medical events of the first to sixteenth century. The third stage which coincides to modern Europe and America, was started from seventeenth century till present time. The practice of medicine and preparation of drugs accomplished by a person named “Hakim” in the antiquity age, even in medical centers such as Jundishapur, and perhaps until Avicenna time. The academy of Jundishapur is considered the most and first advance center of higher education for medicines, philosophy, theology, astronomy, and mathematics and books translation in sixth and seventh centuries. In fact, this scientific center was a pioneer in professional practice of medicine and therefore to put an end to non-academic treatment carried out by magicians and church monks. This review is presented in two parts. The first will focus on Mesopotamia to Jundishapur and the second will cover Jundishapur to Modern Europe.}, keywords = {Medicine History,Pharmacy Evaluation,Jundishapur,Ancient Medicine,Old Pharmacy}, title_fa = {سیر تکامل پزشکی و داروسازی در دنیا 1 ـ از بین النهرین تا جندی شاپور}, abstract_fa = {مورخان؛ دوران تکامل علوم و از آن جمله علوم پزشکی و داروسازی را به سه عصر باستانی (Antiquity)، میانه (Middle Age) و جدید (Modern Europe) تقسیم نموده اند. دوره اول موسوم به عصر پارینه سنگی، کلیه ادوار پیش از تمدن بشری یا دوره غار نشینی و قبل از میلاد مسیح را در بر می گیرد. دوره دوم عصر موسوم به قرون وسطی محدوده ای تا حدود قرن شانزدهم را پوشش می دهد. عصر سوم نیز دوره تکامل و ترقی اروپای جدید و پیدایش امریکا بوده که از قرن 17 به بعد و تا به امروز را شامل می شود. امر درمان بیماران و پرداختن به حرفه داروسازی و پزشکی در عصر باستان و دوره پس از آن  و شاید تا عصر ابوعلی سینا پزشک نامدار ایرانی، در مراکز علمی چون حوزه دانشگاهی جندی شاپور به صورت انفرادی و به تنهایی توسط فرد عالمی به نام حکیم صورت می گرفته است. دانشگاه و بیمارستان معروف به جندی شاپور در ایران نخستین مرکز آموزش پزشکی کلاسیک، فلسفه، الهیات، و نجوم در محدوده قرون 6 و 7 در اواخر دوره باستان بوده است.  این مرکز علمی در واقع آغازگر حرفه ای شدن درمان و خروج آن از حیطه رفتار تجربی و سنتی ساحران و راهبان کلیساها می باشد. مجموعه این پژوهش در تاریخ پزشکی، به دلیل طول مطلب و تفاوت اعصار به دو بخش مجزا تقسیم و تقدیم تاریخ پژوهان علم پزشکی شده است. مقاله اول، بین النهرین تا جندی شاپور را در برمی گیرد و مقاله دوم جندی شاپور تا اروپای جدید را تحت پوشش قرار می دهد.}, keywords_fa = {تاریخ پزشکی,تکامل داروسازی,جندی شاپور,طب باستان,داروسازی قدیم}, url = {https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49836.html}, eprint = {https://jsmj.ajums.ac.ir/article_49836_9a04cf2e9db002bb08a2ed7597c15ed8.pdf} }